skutla

Icelandic

skutla f (genitive singular skutlu, nominative plural skutlur)

Declension of skutla (feminine)

skutla (weak verb, third-person singular past indicative skutlaði, supine skutlað)

to throw so as to glide through the air or across a surface [with dative]
Synonym: kasta
to give a ride, to give a lift to someone, to drive someone [with dative]
Gætirðu skutlað mér heim?
Could you give me a ride home?

Ég nenni ekki að skutla öllum, getur þú ekki reddað Önnu og Baldri?
I'm not going to give everybody a lift, can't you take care of Anna and Baldur?
to harpoon, to strike with a harpoon or similar projectile [with accusative]

skutla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að skutla
supine (sagnbót)		skutlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skutlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skutla	við skutlum	present (nútíð)	ég skutli	við skutlum
	þú skutlar	þið skutlið		þú skutlir	þið skutlið
	hann, hún, það skutlar	þeir, þær, þau skutla		hann, hún, það skutli	þeir, þær, þau skutli

past (þátíð)	ég skutlaði	við skutluðum	past (þátíð)	ég skutlaði	við skutluðum
	þú skutlaðir	þið skutluðuð		þú skutlaðir	þið skutluðuð
	hann, hún, það skutlaði	þeir, þær, þau skutluðu		hann, hún, það skutlaði	þeir, þær, þau skutluðu

imperative (boðháttur)	skutla (þú)	skutlið (þið)
	skutlaðu	skutliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skutlast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að skutlast
supine (sagnbót)		skutlast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skutlandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skutlast	við skutlumst	present (nútíð)	ég skutlist	við skutlumst
	þú skutlast	þið skutlist		þú skutlist	þið skutlist
	hann, hún, það skutlast	þeir, þær, þau skutlast		hann, hún, það skutlist	þeir, þær, þau skutlist

past (þátíð)	ég skutlaðist	við skutluðumst	past (þátíð)	ég skutlaðist	við skutluðumst
	þú skutlaðist	þið skutluðust		þú skutlaðist	þið skutluðust
	hann, hún, það skutlaðist	þeir, þær, þau skutluðust		hann, hún, það skutlaðist	þeir, þær, þau skutluðust

imperative (boðháttur)	skutlast (þú)	skutlist (þið)
	skutlastu	skutlisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skutlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skutlaður	skutluð	skutlað	skutlaðir	skutlaðar	skutluð
accusative (þolfall)	skutlaðan	skutlaða	skutlað	skutlaða	skutlaðar	skutluð
dative (þágufall)	skutluðum	skutlaðri	skutluðu	skutluðum	skutluðum	skutluðum
genitive (eignarfall)	skutlaðs	skutlaðrar	skutlaðs	skutlaðra	skutlaðra	skutlaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skutlaði	skutlaða	skutlaða	skutluðu	skutluðu	skutluðu
accusative (þolfall)	skutlaða	skutluðu	skutlaða	skutluðu	skutluðu	skutluðu
dative (þágufall)	skutlaða	skutluðu	skutlaða	skutluðu	skutluðu	skutluðu
genitive (eignarfall)	skutlaða	skutluðu	skutlaða	skutluðu	skutluðu	skutluðu

skutla (present tense skutlar, past tense skutla)

skutla f (definite singular skutla, indefinite plural skutler or skutlor, definite plural skutlene or skutlone)