shuk

English

Etymology

From Hebrew שוק. Doublet of souq.

Noun

shuk

1. An Israeli street market.

Albanian

Alternative forms

• shungulloj

Etymology

From Proto-Albanian *uka, from Proto-Indo-European *u̯ek (“to bend”). Cognate to Sanskrit वच्यते (vacyáte, “to fly up”).

Verb

shuk (aorist shuka, participle shukur)

1. to press, beat, push, shake

Conjugation

Standard Albanian conjugation of shuk (active voice)

• Show compound tenses:  

		participle		shukur
		gerund		duke shukur
		infinitive		për të shukur
singular			plural
1st pers.	2nd pers.	3rd pers.	1st pers.	2nd pers.	3rd pers.
indicative	present	shuk	shuk	shuk	shukim	shukni	shukin
	imperfect	shukja	shukje	shukte	shuknim	shuknit	shuknin
	aorist	shuka	shuke	shuku	shukëm	shukët	shukën
perfect	kam shukur	ke shukur	ka shukur	kemi shukur	keni shukur	kanë shukur
past perfect	kisha shukur	kishe shukur	kishte shukur	kishim shukur	kishit shukur	kishin shukur
aorist II	pata shukur	pate shukur	pati shukur	patëm shukur	patët shukur	patën shukur
future1	do të shuk	do të shukësh	do të shukë	do të shukim	do të shukni	do të shukin
future perfect2	do të kem shukur	do të kesh shukur	do të ketë shukur	do të kemi shukur	do të keni shukur	do të kenë shukur
subjunctive	present	të shuk	të shukësh	të shukë	të shukim	të shukni	të shukin
imperfect	të shukja	të shukje	të shukte	të shuknim	të shuknit	të shuknin
perfect	të kem shukur	të kesh shukur	të ketë shukur	të kemi shukur	të keni shukur	të kenë shukur
past perfect	të kisha shukur	të kishe shukur	të kishte shukur	të kishim shukur	të kishit shukur	të kishin shukur
conditional1, 2	imperfect	do të shukja	do të shukje	do të shukte	do të shuknim	do të shuknit	do të shuknin
	past perfect	do të kisha shukur	do të kishe shukur	do të kishte shukur	do të kishim shukur	do të kishit shukur	do të kishin shukur
optative	present	shuksha	shuksh	shuktë	shukshim	shukshi	shukshin
perfect	paça shukur	paç shukur	pastë shukur	paçim shukur	paçit shukur	paçin shukur
admirative	present	shukkam	shukke	shukka	shukkemi	shukkeni	shukkan
	imperfect	shukkësha	shukkëshe	shukkësh	shukkëshim	shukkëshit	shukkëshin
perfect	paskam shukur	paske shukur	paska shukur	paskemi shukur	paskeni shukur	paskan shukur
past perfect	paskësha shukur	paskëshe shukur	paskësh shukur	paskëshim shukur	paskëshit shukur	paskëshin shukur
imperative	present	—	shuk	—	—	shukni	—
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect

Noun

shuk m (plural shuka, definite shuku, definite plural shukat)

1. ball (of clothes, thread, paper etc.)

Declension

Declension of shuk

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	shuk	shuku	shuka	shukat
accusative		shukun
dative	shuku	shukut	shukave	shukave
ablative			shukash

Derived terms

• shukje
• shukull

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈzɦuk]

Noun

shuk m inan

1. (dialectal) Alternative form of shluk.

Declension

Declension of shuk (velar masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	shuk	shuky
genitive	shuku	shuků
dative	shuku	shukům
accusative	shuk	shuky
vocative	shuku	shuky
locative	shuku	shucích
instrumental	shukem	shuky

Further reading

• “shuk”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “shuk”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

Jingpho

Etymology

Borrowed from Burmese ရှုပ် (hrup).

Adjective

shuk

1. messy

References

• Kurabe, Keita (2016 December 31) “Phonology of Burmese loanwords in Jinghpaw”, in Kyoto University Linguistic Research‎^[1], volume 35, →DOI, →ISSN, pages 91–128