schouder

Dutch

Etymology

From Middle Dutch schouder, from Old Dutch *sculdero, from Proto-West Germanic *skuldru.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxɑu̯.dər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: schou‧der
• Rhymes: -ɑu̯dər

Noun

schouder m (plural schouders, diminutive schoudertje n)

1. shoulder

Derived terms

• breedgeschouderd
• roodschouderara
• schokschouderen
• schouderblad
• schouderen
• schouders eronder zetten
• schouders ophalen

 

Descendants

• Afrikaans: skouer
• Negerhollands: skouder, skou, skowder
• → Papiamentu: skouder, skouru, schouder
• → Sranan Tongo: skowru
  • → Aukan: sikoo