scalperen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Likely borrowed from German skalpieren, from English scalp.[1] Equivalent to scalp + -eren.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]scalperen
- (transitive) to scalp, to remove haired skin from
Conjugation
[edit]Conjugation of scalperen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | scalperen | |||
past singular | scalpeerde | |||
past participle | gescalpeerd | |||
infinitive | scalperen | |||
gerund | scalperen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | scalpeer | scalpeerde | ||
2nd person sing. (jij) | scalpeert, scalpeer2 | scalpeerde | ||
2nd person sing. (u) | scalpeert | scalpeerde | ||
2nd person sing. (gij) | scalpeert | scalpeerde | ||
3rd person singular | scalpeert | scalpeerde | ||
plural | scalperen | scalpeerden | ||
subjunctive sing.1 | scalpere | scalpeerde | ||
subjunctive plur.1 | scalperen | scalpeerden | ||
imperative sing. | scalpeer | |||
imperative plur.1 | scalpeert | |||
participles | scalperend | gescalpeerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
References
[edit]- ^ Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press