samowystarczalny

Polish

Etymology

From samo- +‎ wystarczać +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔ.vɘs.tarˈt͡ʂal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: sa‧mo‧wys‧tar‧czal‧ny

Adjective

samowystarczalny (comparative bardziej samowystarczalny, superlative najbardziej samowystarczalny, derived adverb samowystarczalnie)

1. self-sufficient

Declension

Declension of samowystarczalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	samowystarczalny		samowystarczalna	samowystarczalne	samowystarczalni	samowystarczalne
genitive	samowystarczalnego		samowystarczalnej	samowystarczalnego	samowystarczalnych
dative	samowystarczalnemu		samowystarczalnej	samowystarczalnemu	samowystarczalnym
accusative	samowystarczalnego	samowystarczalny	samowystarczalną	samowystarczalne	samowystarczalnych	samowystarczalne
instrumental	samowystarczalnym		samowystarczalną	samowystarczalnym	samowystarczalnymi
locative	samowystarczalnym		samowystarczalnej	samowystarczalnym	samowystarczalnych

Derived terms

noun

• samowystarczalność

 

Related terms

verbs

• wystarczać
• wystarczyć

 

Further reading

• samowystarczalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samowystarczalny in Polish dictionaries at PWN