samendrukken

Dutch

Etymology

From samen +‎ drukken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaːmə(n)ˌdrʏkən/

• Audio:

  (file)

Verb

samendrukken

1. (transitive) to compress, press together (e.g. into a smaller space)

Conjugation

Conjugation of samendrukken (weak, separable)
infinitive	samendrukken
past singular	drukte samen
past participle	samengedrukt
infinitive	samendrukken
gerund	samendrukken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	druk samen	drukte samen	samendruk	samendrukte
2nd person sing. (jij)	drukt samen, druk samen2	drukte samen	samendrukt	samendrukte
2nd person sing. (u)	drukt samen	drukte samen	samendrukt	samendrukte
2nd person sing. (gij)	drukt samen	drukte samen	samendrukt	samendrukte
3rd person singular	drukt samen	drukte samen	samendrukt	samendrukte
plural	drukken samen	drukten samen	samendrukken	samendrukten
subjunctive sing.1	drukke samen	drukte samen	samendrukke	samendrukte
subjunctive plur.1	drukken samen	drukten samen	samendrukken	samendrukten
imperative sing.	druk samen
imperative plur.1	drukt samen
participles	samendrukkend	samengedrukt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• samendrukbaar
• samendrukking

Anagrams

• drukken samen