słzić

Old Polish

Etymology

From słza +‎ -ić. Compare Czech slzet and Russian слези́ться (slezítʹsja).

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /sɫʑit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /sɫʑit͡ɕ/

Verb

słzić impf

1. to cry, to weep (to shed tears)

   Synonyms: łkać, łykać, płakać

   • 1930 [c. 1455], chapter 7, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], section 8:

     Anna... a Sara..., sliszøcz tø rzecz, poczølesta slzicz (lacrimatae sunt)

     [Anna... a Sara..., słysząc tę rzecz, poczęlesta słzić (lacrimatae sunt)]

Related terms

adjctives

• słzawy

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(łzić) słzić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN