Jump to content

sürtmek

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish سورتمك (sürtmek, “to rub grindingly against”), from Proto-Turkic *sür(-t)- (“to rub, smear”). Cognate to sürmek (“to rub, smear, spread”), see further cognates there.

cognates

Cognate with Old Uyghur [script needed] (sürt-, “to rub”), Karakhanid [script needed] (sürtmēk, “to smear, rub, polish, clean”), Azerbaijani sürtmək (“to rub, polish”), Bashkir һөртөү (hörtöw, “to smear”), Chagatai [script needed] (sürtmek, “to rub”), Kazakh сүрту (sürtu, “to wipe, rub off”), Khakas сӱртерге (sürterge, “to smear, spread, rub”), Kipchak [Arabic needed] (sürüt-, “to erase”), Kyrgyz сүртүү (sürtüü, “to rub, wipe”), Southern Altai сӱртер (sürter, “to smear, spread”), Tatar сөртү (sörtü, “to wipe, smear”), Turkmen sürtmek (“to rub”), Uyghur سۈرتمەك (sürtmek, “to wipe, scrub”), Uzbek surtmoq (“to wipe, polish”).

Verb

[edit]

sürtmek (third-person singular simple present sürter)

  1. (transitive) to rub against
  2. (intransitive) to vagabond, sleep around, gad, horse around, wander about aimlessly

Conjugation

[edit]
Conjugation of sürtmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive sürtmek
impersonal participle imperfective sürten
perfective sürtmüş
prospective sürtecek
personal participle non-prospective sürttüğüm sürttüğün sürttüğü sürttüğümüz sürttüğünüz sürttükleri
prospective sürteceğim sürteceğin sürteceği sürteceğimiz sürteceğiniz sürtecekleri
verbal noun sürtme
way of doing sürtüş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sürterim sürtersin sürter sürteriz sürtersiniz sürterler
imperfective sürtüyorum sürtüyorsun sürtüyor sürtüyoruz sürtüyorsunuz sürtüyorlar
past perfective sürttüm sürttün sürttü sürttük sürttünüz sürttüler
imperfective sürtüyordum sürtüyordun sürtüyordu sürtüyorduk sürtüyordunuz sürtüyorlardı (or sürtüyordular)
future sürteceğim sürteceksin sürtecek sürteceğiz sürteceksiniz sürtecekler
future-in-the-past definite sürtecektim sürtecektin sürtecekti sürtecektik sürtecektiniz sürteceklerdi
indefinite sürterdüm sürterdün sürterdü sürterdük sürterdüniz sürterlerdi
inferential perfective sürtmişim sürtmişsin sürtmiş sürtmişiz sürtmişsinüz sürtmişler
aorist sürtermişim sürtermişsin sürtermiş sürtermişiz sürtermişsiniz sürterlermiş (or sürtermişlar)
imperfective sürtüyormuşum sürtüyormuşsun sürtüyormuş sürtüyormuşuz sürtüyormuşsunuz sürtüyorlarmış
conditional simple sürtsem sürtsen sürtse sürtsek sürtseniz sürtseler
perfective sürtseydim sürtseydin sürtseydi sürtseydik sürtseydiniz sürtseydiler
optative sürteyim sürtesin sürte sürtelim sürtesiniz sürteler
progressive sürtmekteyim sürtmektesin sürtmekte sürtmekteyiz sürtmektesiniz sürtmekteler
necessitative sürtmeliyim sürtmelisin sürtmeli sürtmeliyiz sürtmelisiniz sürtmeliler
imperative sürt sürtsün sürtün sürtsünler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sürter miyim? sürter misin? sürter mi? sürter miyiz? sürter misiniz? sürterler mi?
imperfective sürtüyor muyum? sürtüyor musun? sürtüyor mu? sürtüyor muyuz? sürtüyor musunuz? sürtüyorlar mı?
past perfective sürttüm mü? sürttün mü? sürttü mü? sürttük mü? sürttünüz mü? sürttüler mi?
imperfective sürtüyor muydum? sürtüyor muydun? sürtüyor muydu? sürtüyor muyduk? sürtüyor muydunuz? sürtüyorlar mıydı?
future sürtecek miyim? sürtecek misin? sürtecek mi? sürtecek miyiz? sürtecek misiniz? sürtecekler mi?
inferential perfective sürtmüş müyüm? sürtmüş müsün? sürtmüş mü? sürtmüş müyüz? sürtmüş müsünüz? sürtmüşler mi?
aorist sürter miymüşim? sürter miymüşsin? sürter miymüş? sürter miymüşiz? sürter miymüşsiniz? sürterler miymiş?
imperfective sürtüyor muymuşum? sürtüyor muymuşsun? sürtüyor muymuş? sürtüyor muymuşuz? sürtüyor muymuşsunuz? sürtüyorlar mıymış?
conditional simple sürtsem mi? sürtsen mi? sürtse mi? sürtsek mi? sürtseniz mi? sürtseler mi?
perfective sürtse miydim? sürtse miydin? sürtse miydi? sürtse miydik? sürtse miydiniz? sürtseler miydi?
progressive sürtmekte miyim? sürtmekte misin? sürtmekte mi? sürtmekte miyiz? sürtmekte misiniz? sürtmekteler mi?
necessitative sürtmeli miyim? sürtmeli misin? sürtmeli mi? sürtmeli miyiz? sürtmeli misiniz? sürtmeliler mi?
Negative declarative
infinitive sürtmemek
impersonal participle imperfective sürtmeyen
perfective sürtmemiş
prospective sürtmeyecek
personal participle non-prospective sürtmediğim sürtmediğin sürtmediği sürtmediğimiz sürtmediğiniz sürtmedikleri
prospective sürtmeyeceğim sürtmeyeceğin sürtmeyeceği sürtmeyeceğimiz sürtmeyeceğiniz sürtmeyecekleri
verbal noun sürtmeme
way of doing sürtmeyüş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sürtmem sürtmezsin sürtmez sürtmeyiz sürtmezsiniz sürtmezler
imperfective sürtmüyorum sürtmüyorsun sürtmüyor sürtmüyoruz sürtmüyorsunuz sürtmüyorlar
past perfective sürtmedim sürtmedin sürtmedi sürtmedik sürtmediniz sürtmediler
imperfective sürtmüyordum sürtmüyordun sürtmüyordu sürtmüyorduk sürtmüyordunuz sürtmüyorlardı
future sürtmeyeceğim sürtmeyeceksin sürtmeyecek sürtmeyeceğiz sürtmeyeceksiniz sürtmeyecekler
inferential perfective sürtmemişim sürtmemişsin sürtmemiş sürtmemişiz sürtmemişsiniz sürtmemişler
aorist sürtmezmişim sürtmezmişsin sürtmezmiş sürtmezmişiz sürtmezmişsiniz sürtmezlermiş
imperfective sürtmüyormuşum sürtmüyormuşsun sürtmüyormuş sürtmüyormuşuz sürtmüyormuşsunuz sürtmüyorlarmış
conditional simple sürtmesem sürtmesen sürtmese sürtmesek sürtmeseniz sürtmeseler
perfective sürtmeseydim sürtmeseydin sürtmeseydi sürtmeseydik sürtmeseydiniz sürtmeseydiler
optative sürtmeyeyim sürtmeyesin sürtmeye sürtmeyelim sürtmeyesiniz sürtmeyeler
progressive sürtmemekteyim sürtmemektesin sürtmemekte sürtmemekteyiz sürtmemektesiniz sürtmemekteler
necessitative sürtmemeliyim sürtmemelisin sürtmemeli sürtmemeliyiz sürtmemelisiniz sürtmemeliler
imperative sürtme sürtmesin sürtmeyin sürtmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sürtmez miyim? sürtmez misin? sürtmez mi? sürtmez miyiz? sürtmez misiniz? sürtmezler mi?
imperfective sürtmüyor muyum? sürtmüyor musun? sürtmüyor mu? sürtmüyor muyuz? sürtmüyor musunuz? sürtmüyorlar mı?
past perfective sürtmedim mi? sürtmedin mi? sürtmedi mi? sürtmedik mi? sürtmediniz mi? sürtmediler mi?
imperfective sürtmüyor muydum? sürtmüyor muydun? sürtmüyor muydu? sürtmüyor muyduk? sürtmüyor muydunuz? sürtmüyorlar mıydı?
future sürtmeyecek miyim? sürtmeyecek misin? sürtmeyecek mi? sürtmeyecek miyiz? sürtmeyecek misiniz? sürtmeyecekler mi?
inferential perfective sürtmemiş miyim? sürtmemiş misin? sürtmemiş mi? sürtmemiş miyiz? sürtmemiş misiniz? sürtmemişler mi?
aorist sürtmez miymişim? sürtmez miymişsin? sürtmez miymiş? sürtmez miymişiz? sürtmez miymişsiniz? sürtmezler miymiş?
imperfective sürtmüyor muymuşum? sürtmüyor muymuşsun? sürtmüyor muymuş? sürtmüyor muymuşuz? sürtmüyor muymuşsunuz? sürtmüyorlar mıymış?
conditional simple sürtmesem mi? sürtmesen mi? sürtmese mi? sürtmesek mi? sürtmeseniz mi? sürtmeseler mi?
perfective sürtmese miydim? sürtmese miydin? sürtmese miydi? sürtmese miydik? sürtmese miydiniz? sürtmeseler miydi?
progressive sürtmemekte miyim? sürtmemekte misin? sürtmemekte mi? sürtmemekte miyiz? sürtmemekte misiniz? sürtmemekteler mi?
necessitative sürtmemeli miyim? sürtmemeli misin? sürtmemeli mi? sürtmemeli miyiz? sürtmemeli misiniz? sürtmemeliler mi?

Synonyms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • → Ladino: sorretear, sorretera

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=sürtmek&oldid=82260614"