sáraigh

Irish

Etymology

sár +‎ -igh

Verb

sáraigh (present analytic sáraíonn, future analytic sáróidh, verbal noun sárú, past participle sáraithe) (transitive, intransitive)

1. violate; transgress, infringe; ravish
   1. (religion) profane
   2. thwart, frustrate; overcome a difficulty
   3. belie, confute
2. get beyond, pass, head off
3. harass, worry
4. weary, exhaust

   Synonyms: tuirsigh, traoch, tnáith

5. to be too much [with ar ‘for’]

Conjugation

conjugation of sáraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	sáraím	sáraíonn tú; sáraír†	sáraíonn sé, sí	sáraímid; sáraíonn muid	sáraíonn sibh	sáraíonn siad; sáraíd†	a sháraíonn; a sháraíos / a sáraíonn*	sáraítear
	past	sháraigh mé; sháraíos	sháraigh tú; sháraís	sháraigh sé, sí	sháraíomar; sháraigh muid	sháraigh sibh; sháraíobhair	sháraigh siad; sháraíodar	a sháraigh / ar sháraigh*	sáraíodh
	past habitual	sháraínn / sáraínn‡‡	sháraíteá / sáraíteᇇ	sháraíodh sé, sí / sáraíodh sé, s퇇	sháraímis; sháraíodh muid / sáraímis‡‡; sáraíodh muid‡‡	sháraíodh sibh / sáraíodh sibh‡‡	sháraídís; sháraíodh siad / sáraídís‡‡; sáraíodh siad‡‡	a sháraíodh / a sáraíodh*	sháraítí / sáraít퇇
future		sáróidh mé; sáród; sáróchaidh mé†	sáróidh tú; sáróir†; sáróchaidh tú†	sáróidh sé, sí; sáróchaidh sé, sí†	sáróimid; sáróidh muid; sáróchaimid†; sáróchaidh muid†	sáróidh sibh; sáróchaidh sibh†	sáróidh siad; sáróid†; sáróchaidh siad†	a sháróidh; a shárós; a sháróchaidh†; a sháróchas† / a sáróidh*; a sáróchaidh*†	sárófar; sáróchar†
conditional		sháróinn; sháróchainn† / sáróinn‡‡; sáróchainn†‡‡	shárófá; sháróchthᆠ/ sárófᇇ; sáróchthᆇ‡	sháródh sé, sí; sháróchadh sé, s토/ sáródh sé, s퇇; sáróchadh sé, s톇‡	sháróimis; sháródh muid; sháróchaimis†; sháróchadh muid† / sáróimis‡‡; sáródh muid‡‡; sáróchaimis†‡‡; sáróchadh muid†‡‡	sháródh sibh; sháróchadh sibh† / sáródh sibh‡‡; sáróchadh sibh†‡‡	sháróidís; sháródh siad; sháróchadh siad† / sáróidís‡‡; sáródh siad‡‡; sáróchadh siad†‡‡	a sháródh; a sháróchadh† / a sáródh*; a sáróchadh*†	shárófaí; sháróchtha토/ sárófa퇇; sáróchtha톇‡
subjunctive	present	go sáraí mé; go sáraíod†	go sáraí tú; go sáraír†	go sáraí sé, sí	go sáraímid; go sáraí muid	go sáraí sibh	go sáraí siad; go sáraíd†	—	go sáraítear
	past	dá sáraínn	dá sáraíteá	dá sáraíodh sé, sí	dá sáraímis; dá sáraíodh muid	dá sáraíodh sibh	dá sáraídís; dá sáraíodh siad	—	dá sáraítí
imperative		sáraím	sáraigh	sáraíodh sé, sí	sáraímis	sáraígí; sáraídh†	sáraídís	—	sáraítear
verbal noun		sárú
past participle		sáraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• dosháraithe

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
sáraigh	sháraigh after an, tsáraigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “sáraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “sáraigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “sáraigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024