rzucać okiem

Polish

Etymology

Literally, “to throw an eye”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐu.t͡sat͡ɕ ˈɔ.kjɛm/
• Syllabification: rzu‧cać o‧kiem

Verb

rzucać okiem impf (perfective rzucić okiem)

1. (intransitive, idiomatic) to glance, to have a look, to take a look [with na (+ accusative) ‘at something’]

Conjugation

Conjugation of rzucać okiem: see rzucać.

Related terms

noun

• rzut oka

 

particle

• na pierwszy rzut oka

 

Further reading

• rzucać okiem in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzucać okiem in Polish dictionaries at PWN