ruchawka

See also: ruchawką

Polish

Etymology

From ruchać się (“to bestir oneself”) +‎ -awka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruˈxaf.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -afka
• Syllabification: ru‧chaw‧ka

Noun

ruchawka f

1. (colloquial) riots

   Synonyms: rozruchy, zamieszki

2. (historical, obsolete) pospolite ruszenie (levy in mass)

   Synonyms: pospolite ruszenie, (obsolete) ruchawica

Declension

Declension of ruchawka

	singular	plural
nominative	ruchawka	ruchawki
genitive	ruchawki	ruchawek
dative	ruchawce	ruchawkom
accusative	ruchawkę	ruchawki
instrumental	ruchawką	ruchawkami
locative	ruchawce	ruchawkach
vocative	ruchawko	ruchawki

Related terms

adjectives

• ruchawy
• ruchliwy
• ruchomy
• rychły

 

nouns

• ruch
• ruchawica
• ruchawość

 

verbs

• runąć pf
• ruszyć pf

 

Further reading

• ruchawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ruchawka in Polish dictionaries at PWN