ruïneren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Middle French ruiner.
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /ˌry.iˈneː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ruï‧ne‧ren
- Hyphenation: ru‧ine‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
[edit]ruïneren
- (transitive) to ruin, destroy
- (transitive) to ruin financially
Conjugation
[edit]Conjugation of ruïneren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ruïneren | |||
past singular | ruïneerde | |||
past participle | geruïneerd | |||
infinitive | ruïneren | |||
gerund | ruïneren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ruïneer | ruïneerde | ||
2nd person sing. (jij) | ruïneert, ruïneer2 | ruïneerde | ||
2nd person sing. (u) | ruïneert | ruïneerde | ||
2nd person sing. (gij) | ruïneert | ruïneerde | ||
3rd person singular | ruïneert | ruïneerde | ||
plural | ruïneren | ruïneerden | ||
subjunctive sing.1 | ruïnere | ruïneerde | ||
subjunctive plur.1 | ruïneren | ruïneerden | ||
imperative sing. | ruïneer | |||
imperative plur.1 | ruïneert | |||
participles | ruïnerend | geruïneerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |