Jump to content

rozstrzelić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ strzelić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔsˈstʂɛ.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧strze‧lić

Verb

[edit]

rozstrzelić pf (imperfective rozstrzeliwać)

  1. (transitive, colloquial, law) to execute by firing squad
    Synonym: rozstrzelać
    Hypernym: zastrzelić

Verb

[edit]

rozstrzelić pf

  1. (transitive, colloquial, printing) to split (to make increased spacing in print between individual graphic characters or groups of them)
  2. (transitive, colloquial) to differentiate or separate in some respect
    Synonym: zróżnicować
  3. (reflexive with się, colloquial) to split up (to cease to be a whole, having spread to different places)
  4. (reflexive with się, colloquial) to diversify (to get differentiated or separated in some respect)
    Synonym: zróżnicować się

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozstrzelić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozstrzelić
future tense 1st rozstrzelę rozstrzelimy
2nd rozstrzelisz rozstrzelicie
3rd rozstrzeli rozstrzelą
impersonal rozstrzeli się
past tense 1st rozstrzeliłem,
-(e)m rozstrzelił
rozstrzeliłam,
-(e)m rozstrzeliła
rozstrzeliłom,
-(e)m rozstrzeliło
rozstrzeliliśmy,
-(e)śmy rozstrzelili
rozstrzeliłyśmy,
-(e)śmy rozstrzeliły
2nd rozstrzeliłeś,
-(e)ś rozstrzelił
rozstrzeliłaś,
-(e)ś rozstrzeliła
rozstrzeliłoś,
-(e)ś rozstrzeliło
rozstrzeliliście,
-(e)ście rozstrzelili
rozstrzeliłyście,
-(e)ście rozstrzeliły
3rd rozstrzelił rozstrzeliła rozstrzeliło rozstrzelili rozstrzeliły
impersonal rozstrzelono
conditional 1st rozstrzeliłbym,
bym rozstrzelił
rozstrzeliłabym,
bym rozstrzeliła
rozstrzeliłobym,
bym rozstrzeliło
rozstrzelilibyśmy,
byśmy rozstrzelili
rozstrzeliłybyśmy,
byśmy rozstrzeliły
2nd rozstrzeliłbyś,
byś rozstrzelił
rozstrzeliłabyś,
byś rozstrzeliła
rozstrzeliłobyś,
byś rozstrzeliło
rozstrzelilibyście,
byście rozstrzelili
rozstrzeliłybyście,
byście rozstrzeliły
3rd rozstrzeliłby,
by rozstrzelił
rozstrzeliłaby,
by rozstrzeliła
rozstrzeliłoby,
by rozstrzeliło
rozstrzeliliby,
by rozstrzelili
rozstrzeliłyby,
by rozstrzeliły
impersonal rozstrzelono by
imperative 1st niech rozstrzelę rozstrzelmy
2nd rozstrzel rozstrzelcie
3rd niech rozstrzeli niech rozstrzelą
passive adjectival participle rozstrzelony rozstrzelona rozstrzelone rozstrzeleni rozstrzelone
anterior adverbial participle rozstrzeliwszy
verbal noun rozstrzelenie

Derived terms

[edit]
adjectives
nouns
[edit]
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • rozstrzelić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozstrzelić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozstrzelić in Polish dictionaries at PWN