rozpusta

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzpusta.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpus.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -usta
• Syllabification: roz‧pus‧ta

Noun

rozpusta f

1. debauchery, indulgence
2. fornication

Declension

Declension of rozpusta

	singular
nominative	rozpusta
genitive	rozpusty
dative	rozpuście
accusative	rozpustę
instrumental	rozpustą
locative	rozpuście
vocative	rozpusto

Derived terms

adjective

• rozpustny

 

adverb

• rozpustnie

 

nouns

• rozpustnica
• rozpustnik

 

Related terms

adjectives

• rozpuszczalnikowy

 

nouns

• rozpuszczalnik
• rozpuszczanie
• rozpuszczenie

 

verbs

• rozpuszczać
• rozpuścić

 

Further reading

• rozpusta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpusta in Polish dictionaries at PWN