rozmówienie

Old Polish

Etymology

From rozmówić +‎ -enie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔzmɔːvjɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔzmovjɛɲe/

Noun

rozmówienie n

1. (attested in Sieradz-Łęczyca) conversation (verbal exchange of thoughts)
   • 1968 [Fifteenth century], Michał Muszyński, editor, Glosy, zapiski i niektóre teksty polskie w starych drukach i rękopisach Biblioteki Kórnickiej do roku 1550, cz. II‎^[1], volume II, Sieradz, page 211:

     Hunc pedem (sc. iambum) soccii cepere grandesque coturni, alternis aptum sermonibus obopolnemv roszmovyenyw

     [Hunc pedem (sc. iambum) soccii cepere grandesque coturni, alternis aptum sermonibus obopolnemu rozmowieniu]

   • 1901 [15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 9:

     Simbola rosboszne (pro roskoszne) spolu rosmowenie (war. kal.: wsboznem, pro roskoszne, [s]polv *rozmawyenye, mamotrekt mikułowski: rozkossne spolu rozmluwanie; quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur Prov 23, 21)

     [Simbola rozkoszne społu rozmowienie (war. kal.: rozkoszne [s]połu rozmowienie, mamotrekt mikułowski: rozkošné spolu rozmlúvanie; quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur Prov 23, 21)]

Related terms

adjective

• rozmowny

 

adverb

• rozmownie

 

nouns

• rozmawianie
• rozmowa

 

verbs

• mówić impf
• rozmówić pf, rozmawiać impf

 

Descendants

• Polish: rozmówienie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozmówienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish rozmówienie. By surface analysis, rozmówić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.muˈvjɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: roz‧mó‧wie‧nie

Noun

rozmówienie n

1. verbal noun of rozmówić

Declension

Declension of rozmówienie

	singular
nominative	rozmówienie
genitive	rozmówienia
dative	rozmówieniu
accusative	rozmówienie
instrumental	rozmówieniem
locative	rozmówieniu
vocative	rozmówienie

Further reading

• rozmówienie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowienie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowienie się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmówienie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 654