rozkojarzenie
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From rozkojarzyć + -enie.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]rozkojarzenie n
- verbal noun of rozkojarzyć
- distraction, absent-mindedness
- Synonyms: roztargnienie, roztrzepanie, nieuwaga
Declension
[edit]Declension of rozkojarzenie
singular | |
---|---|
nominative | rozkojarzenie |
genitive | rozkojarzenia |
dative | rozkojarzeniu |
accusative | rozkojarzenie |
instrumental | rozkojarzeniem |
locative | rozkojarzeniu |
vocative | rozkojarzenie |
Related terms
[edit]adjective
Further reading
[edit]- rozkojarzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkojarzenie in Polish dictionaries at PWN