rozgarnąć

Polish

Etymology

From roz- +‎ garnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈɡar.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -arnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: roz‧gar‧nąć

Verb

rozgarnąć pf (imperfective rozgarniać)

1. (transitive) to rake up (to move across (something) with a long side-to-side motion)

Conjugation

Conjugation of rozgarnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozgarnąć
future tense	1st	rozgarnę			rozgarniemy
	2nd	rozgarniesz			rozgarniecie
	3rd	rozgarnie			rozgarną
	impersonal	rozgarnie się
past tense	1st	rozgarnąłem, -(e)m rozgarnął	rozgarnęłam, -(e)m rozgarnęła	rozgarnęłom, -(e)m rozgarnęło	rozgarnęliśmy, -(e)śmy rozgarnęli	rozgarnęłyśmy, -(e)śmy rozgarnęły
	2nd	rozgarnąłeś, -(e)ś rozgarnął	rozgarnęłaś, -(e)ś rozgarnęła	rozgarnęłoś, -(e)ś rozgarnęło	rozgarnęliście, -(e)ście rozgarnęli	rozgarnęłyście, -(e)ście rozgarnęły
	3rd	rozgarnął	rozgarnęła	rozgarnęło	rozgarnęli	rozgarnęły
	impersonal	rozgarnięto
conditional	1st	rozgarnąłbym, bym rozgarnął	rozgarnęłabym, bym rozgarnęła	rozgarnęłobym, bym rozgarnęło	rozgarnęlibyśmy, byśmy rozgarnęli	rozgarnęłybyśmy, byśmy rozgarnęły
	2nd	rozgarnąłbyś, byś rozgarnął	rozgarnęłabyś, byś rozgarnęła	rozgarnęłobyś, byś rozgarnęło	rozgarnęlibyście, byście rozgarnęli	rozgarnęłybyście, byście rozgarnęły
	3rd	rozgarnąłby, by rozgarnął	rozgarnęłaby, by rozgarnęła	rozgarnęłoby, by rozgarnęło	rozgarnęliby, by rozgarnęli	rozgarnęłyby, by rozgarnęły
	impersonal	rozgarnięto by
imperative	1st	niech rozgarnę			rozgarnijmy
	2nd	rozgarnij			rozgarnijcie
	3rd	niech rozgarnie			niech rozgarną
passive adjectival participle		rozgarnięty	rozgarnięta	rozgarnięte	rozgarnięci	rozgarnięte
anterior adverbial participle		rozgarnąwszy
verbal noun		rozgarnięcie

Derived terms

adjective

• rozgarnięty

 

Further reading

• rozgarnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozgarnąć in Polish dictionaries at PWN