From Wiktionary, the free dictionary
From roze- + brać.
rozebrać pf (imperfective rozbierać)
- (transitive) to undress (to remove clothes)
- (transitive) to dismantle, to take apart
- (reflexive with się) to get undressed (to take off one's clothes)
Conjugation of rozebrać pf
|
rozebrać
|
rozbiorę
|
rozbierzemy
|
rozbierzesz
|
rozbierzecie
|
rozbierze
|
rozbiorą
|
rozbierze się
|
rozebrałem, -(e)m rozebrał
|
rozebrałam, -(e)m rozebrała
|
rozebrałom, -(e)m rozebrało
|
rozebraliśmy, -(e)śmy rozebrali
|
rozebrałyśmy, -(e)śmy rozebrały
|
rozebrałeś, -(e)ś rozebrał
|
rozebrałaś, -(e)ś rozebrała
|
rozebrałoś, -(e)ś rozebrało
|
rozebraliście, -(e)ście rozebrali
|
rozebrałyście, -(e)ście rozebrały
|
rozebrał
|
rozebrała
|
rozebrało
|
rozebrali
|
rozebrały
|
rozebrano
|
rozebrałbym, bym rozebrał
|
rozebrałabym, bym rozebrała
|
rozebrałobym, bym rozebrało
|
rozebralibyśmy, byśmy rozebrali
|
rozebrałybyśmy, byśmy rozebrały
|
rozebrałbyś, byś rozebrał
|
rozebrałabyś, byś rozebrała
|
rozebrałobyś, byś rozebrało
|
rozebralibyście, byście rozebrali
|
rozebrałybyście, byście rozebrały
|
rozebrałby, by rozebrał
|
rozebrałaby, by rozebrała
|
rozebrałoby, by rozebrało
|
rozebraliby, by rozebrali
|
rozebrałyby, by rozebrały
|
rozebrano by
|
niech rozbiorę
|
rozbierzmy
|
rozbierz
|
rozbierzcie
|
niech rozbierze
|
niech rozbiorą
|
rozebrany
|
rozebrana
|
rozebrane
|
rozebrani
|
rozebrane
|
rozebrawszy
|
rozebranie
|
- rozebrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozebrać in Polish dictionaries at PWN