rozchorzeć

Polish

Etymology

From roz- +‎ chorzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈxɔ.ʐɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔʐɛt͡ɕ
• Syllabification: roz‧cho‧rzeć

Verb

rozchorzeć pf

1. (intransitive or reflexive with się, obsolete) to be taken ill, to get sick, to fall ill (to become ill)

   Synonyms: (obsolete) zachorzeć, rozchorować się

Conjugation

Conjugation of rozchorzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozchorzeć
future tense	1st	rozchorzeję			rozchorzejemy
	2nd	rozchorzejesz			rozchorzejecie
	3rd	rozchorzeje			rozchorzeją
	impersonal	rozchorzeje się
past tense	1st	rozchorzałem, -(e)m rozchorzał	rozchorzałam, -(e)m rozchorzała	rozchorzałom, -(e)m rozchorzało	rozchorzeliśmy, -(e)śmy rozchorzeli	rozchorzałyśmy, -(e)śmy rozchorzały
	2nd	rozchorzałeś, -(e)ś rozchorzał	rozchorzałaś, -(e)ś rozchorzała	rozchorzałoś, -(e)ś rozchorzało	rozchorzeliście, -(e)ście rozchorzeli	rozchorzałyście, -(e)ście rozchorzały
	3rd	rozchorzał	rozchorzała	rozchorzało	rozchorzeli	rozchorzały
	impersonal	rozchorzano
conditional	1st	rozchorzałbym, bym rozchorzał	rozchorzałabym, bym rozchorzała	rozchorzałobym, bym rozchorzało	rozchorzelibyśmy, byśmy rozchorzeli	rozchorzałybyśmy, byśmy rozchorzały
	2nd	rozchorzałbyś, byś rozchorzał	rozchorzałabyś, byś rozchorzała	rozchorzałobyś, byś rozchorzało	rozchorzelibyście, byście rozchorzeli	rozchorzałybyście, byście rozchorzały
	3rd	rozchorzałby, by rozchorzał	rozchorzałaby, by rozchorzała	rozchorzałoby, by rozchorzało	rozchorzeliby, by rozchorzeli	rozchorzałyby, by rozchorzały
	impersonal	rozchorzano by
imperative	1st	niech rozchorzeję			rozchorzejmy
	2nd	rozchorzej			rozchorzejcie
	3rd	niech rozchorzeje			niech rozchorzeją
anterior adverbial participle		rozchorzawszy
verbal noun		rozchorzenie

Related terms

(adjectives):

• chorobliwy
• chorowity
• chory

(noun):

• choroba

(verb):

• chorować impf

Further reading

• rozchorzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozchorzeć in Polish dictionaries at PWN