rozbujać

Polish

Etymology

From roz- +‎ bujać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈbu.jat͡ɕ/
• Rhymes: -ujat͡ɕ
• Syllabification: roz‧bu‧jać

Verb

rozbujać pf

1. (transitive, reflexive) to rock, to swing (set in an oscillating motion)

   Synonyms: rozkołysać, rozchwiać, rozhuśtać

2. (transitive) to rouse, to stir up

Conjugation

Conjugation of rozbujać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozbujać
future tense	1st	rozbujam			rozbujamy
	2nd	rozbujasz			rozbujacie
	3rd	rozbuja			rozbujają
	impersonal	rozbuja się
past tense	1st	rozbujałem, -(e)m rozbujał	rozbujałam, -(e)m rozbujała	rozbujałom, -(e)m rozbujało	rozbujaliśmy, -(e)śmy rozbujali	rozbujałyśmy, -(e)śmy rozbujały
	2nd	rozbujałeś, -(e)ś rozbujał	rozbujałaś, -(e)ś rozbujała	rozbujałoś, -(e)ś rozbujało	rozbujaliście, -(e)ście rozbujali	rozbujałyście, -(e)ście rozbujały
	3rd	rozbujał	rozbujała	rozbujało	rozbujali	rozbujały
	impersonal	rozbujano
conditional	1st	rozbujałbym, bym rozbujał	rozbujałabym, bym rozbujała	rozbujałobym, bym rozbujało	rozbujalibyśmy, byśmy rozbujali	rozbujałybyśmy, byśmy rozbujały
	2nd	rozbujałbyś, byś rozbujał	rozbujałabyś, byś rozbujała	rozbujałobyś, byś rozbujało	rozbujalibyście, byście rozbujali	rozbujałybyście, byście rozbujały
	3rd	rozbujałby, by rozbujał	rozbujałaby, by rozbujała	rozbujałoby, by rozbujało	rozbujaliby, by rozbujali	rozbujałyby, by rozbujały
	impersonal	rozbujano by
imperative	1st	niech rozbujam			rozbujajmy
	2nd	rozbujaj			rozbujajcie
	3rd	niech rozbuja			niech rozbujają
passive adjectival participle		rozbujany	rozbujana	rozbujane	rozbujani	rozbujane
anterior adverbial participle		rozbujawszy
verbal noun		rozbujanie

Further reading

• rozbujać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozbujać in Polish dictionaries at PWN