rozbiórka

Polish

Etymology

From rozbierać +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈbjur.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urka
• Syllabification: roz‧biór‧ka

Noun

rozbiórka f

1. (construction) demolition

   Synonym: demontaż

Declension

Declension of rozbiórka

	singular	plural
nominative	rozbiórka	rozbiórki
genitive	rozbiórki	rozbiórek
dative	rozbiórce	rozbiórkom
accusative	rozbiórkę	rozbiórki
instrumental	rozbiórką	rozbiórkami
locative	rozbiórce	rozbiórkach
vocative	rozbiórko	rozbiórki

Derived terms

adjective

• rozbiórkowy

 

Related terms

verbs

• rozbierać
• rozebrać

 

Further reading

• rozbiórka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozbiórka in Polish dictionaries at PWN