rondkomen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From rond (“around”) + komen (“to come”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]rondkomen
Conjugation
[edit]| Conjugation of rondkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | rondkomen | |||
| past singular | kwam rond | |||
| past participle | rondgekomen | |||
| infinitive | rondkomen | |||
| gerund | rondkomen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kom rond | kwam rond | rondkom | rondkwam |
| 2nd person sing. (jij) | komt rond, kom rond2 | kwam rond | rondkomt | rondkwam |
| 2nd person sing. (u) | komt rond | kwam rond | rondkomt | rondkwam |
| 2nd person sing. (gij) | komt rond | kwaamt rond | rondkomt | rondkwaamt |
| 3rd person singular | komt rond | kwam rond | rondkomt | rondkwam |
| plural | komen rond | kwamen rond | rondkomen | rondkwamen |
| subjunctive sing.1 | kome rond | kwame rond | rondkome | rondkwame |
| subjunctive plur.1 | komen rond | kwamen rond | rondkomen | rondkwamen |
| imperative sing. | kom rond | |||
| imperative plur.1 | komt rond | |||
| participles | rondkomend | rondgekomen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||