rámh

See also: ràmh

Irish

Etymology

From Middle Irish ráma, rám, from Old Irish rámae, from Proto-Celtic *rāmyos (“oar”), (compare Welsh rhaw, Cornish rêv, Middle Breton reuf (“shovel”)), from Proto-Indo-European *h₁reh₁- (“to row”).

Noun

rámh m (genitive singular rámha, nominative plural rámhaí)

1. oar

Declension

Declension of rámh (third declension)

bare forms case singular plural nominative rámh rámhaí vocative a rámh a rámhaí genitive rámha rámhaí dative rámh rámhaí forms with the definite article case singular plural nominative an rámh na rámhaí genitive an rámha na rámhaí dative leis an rámh don rámh leis na rámhaí

Alternative forms

• rámha m

Derived terms

• ascaill rámha f (“second oarsman”)
• rámh fada m (“long oar, sweep”)
• rámhach (“oared”, adjective)
• rámhadóir m (“oarsman”)
• rámhaí m (“oarsman”)
• rámhaigh (“row”, verb)
• rámhaíocht f (“rowing”)
• rámhlong f (“galley”)

 

Verb

rámh

1. Alternative form of rámhaigh (“row”)

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “rámh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN