Jump to content

przywlec

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przy- +‎ wlec. First attested in 1541.[1] Compare Czech přivléci, Kashubian przëwléc, Silesian prziwlyc, and Russian приволо́чь (privolóčʹ).

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvlɛt͡s
  • Syllabification: przy‧wlec

Verb

[edit]

przywlec pf (imperfective przywlekać)

  1. (transitive) to drag to (to come or arrive dragging)
  2. (transitive, colloquial) to schlep (to bring something heavy or awkward to carry)
    Synonym: przytargać
  3. (transitive) to drag with, to drag along (to transport someone against their will)
  4. (transitive) to drag with, to drag along (to have someone uninvited accompany oneself)
  5. (transitive) to drag with, to drag along (to bring something negative or that has negative consequences)
  6. (transitive, Middle Polish) to dress (to put clothes on someone)
    Synonyms: odziać, ubrać
  7. (reflexive with się) to drag oneself (to move about with difficulty or reluctance)
  8. (reflexive with się, colloquial) to drag oneself along (to invite oneself against the wishes of someone else)
  9. (reflexive with się) to be dragged with, to be dragged along (of something negative or that has negative consequences; to be brought)

Conjugation

[edit]
Conjugation of przywlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przywlec
future tense 1st przywlokę przywleczemy
2nd przywleczesz przywleczecie
3rd przywlecze przywloką
impersonal przywlecze się
past tense 1st przywlokłem,
-(e)m przywlókł
przywlokłam,
-(e)m przywlokła
przywlokłom,
-(e)m przywlokło
przywlekliśmy,
-(e)śmy przywlekli
przywlokłyśmy,
-(e)śmy przywlokły
2nd przywlokłeś,
-(e)ś przywlókł
przywlokłaś,
-(e)ś przywlokła
przywlokłoś,
-(e)ś przywlokło
przywlekliście,
-(e)ście przywlekli
przywlokłyście,
-(e)ście przywlokły
3rd przywlókł przywlokła przywlokło przywlekli przywlokły
impersonal przywleczono
conditional 1st przywlókłbym,
bym przywlókł
przywlokłabym,
bym przywlokła
przywlokłobym,
bym przywlokło
przywleklibyśmy,
byśmy przywlekli
przywlokłybyśmy,
byśmy przywlokły
2nd przywlókłbyś,
byś przywlókł
przywlokłabyś,
byś przywlokła
przywlokłobyś,
byś przywlokło
przywleklibyście,
byście przywlekli
przywlokłybyście,
byście przywlokły
3rd przywlókłby,
by przywlókł
przywlokłaby,
by przywlokła
przywlokłoby,
by przywlokło
przywlekliby,
by przywlekli
przywlokłyby,
by przywlokły
impersonal przywleczono by
imperative 1st niech przywlokę przywleczmy
2nd przywlecz przywleczcie
3rd niech przywlecze niech przywloką
passive adjectival participle przywleczony przywleczona przywleczone przywleczeni przywleczone
anterior adverbial participle przywlókłszy
verbal noun przywleczenie

or

Conjugation of przywlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przywlec
future tense 1st przywlekę przywleczemy
2nd przywleczesz przywleczecie
3rd przywlecze przywleką
impersonal przywlecze się
past tense 1st przywlekłem,
-(e)m przywlekł
przywlekłam,
-(e)m przywlekła
przywlekłom,
-(e)m przywlekło
przywlekliśmy,
-(e)śmy przywlekli
przywlekłyśmy,
-(e)śmy przywlekły
2nd przywlekłeś,
-(e)ś przywlekł
przywlekłaś,
-(e)ś przywlekła
przywlekłoś,
-(e)ś przywlekło
przywlekliście,
-(e)ście przywlekli
przywlekłyście,
-(e)ście przywlekły
3rd przywlekł przywlekła przywlekło przywlekli przywlekły
impersonal przywleczono
conditional 1st przywlekłbym,
bym przywlekł
przywlekłabym,
bym przywlekła
przywlekłobym,
bym przywlekło
przywleklibyśmy,
byśmy przywlekli
przywlekłybyśmy,
byśmy przywlekły
2nd przywlekłbyś,
byś przywlekł
przywlekłabyś,
byś przywlekła
przywlekłobyś,
byś przywlekło
przywleklibyście,
byście przywlekli
przywlekłybyście,
byście przywlekły
3rd przywlekłby,
by przywlekł
przywlekłaby,
by przywlekła
przywlekłoby,
by przywlekło
przywlekliby,
by przywlekli
przywlekłyby,
by przywlekły
impersonal przywleczono by
imperative 1st niech przywlekę przywleczmy
2nd przywlecz przywleczcie
3rd niech przywlecze niech przywleką
passive adjectival participle przywleczony przywleczona przywleczone przywleczeni przywleczone
anterior adverbial participle przywlekłszy
verbal noun przywleczenie

References

[edit]
  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przywlec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

[edit]
  • przywlec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przywlec in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przywlec się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • PRZYWLEC”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 25.02.2021
  • Paweł Kupiszewski (25.02.2021) “PRZYWLEC%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przywlec”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “przywlec”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przywlec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 402
  • przywlec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego