przywlekać

Polish

Etymology

From przywlec +‎ -ać. First attested in 1806. Compare Kashubian przëwlakac and Russian привола́кивать (privolákivatʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘˈvlɛ.kat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛkat͡ɕ
• Syllabification: przy‧wle‧kać

Verb

przywlekać impf (perfective przywlec)

1. (transitive) to drag to (to come or arrive dragging)
2. (transitive, colloquial) to schlep (to bring something heavy or awkward to carry)
3. (transitive) to drag with, to drag along (to transport someone against their will)
4. (transitive) to drag with, to drag along (to have someone uninvited accompany oneself)
5. (transitive) to drag with, to drag along (to bring something negative or that has negative consequences)
6. (reflexive with się) to drag oneself (to move about with difficulty or reluctance)
7. (reflexive with się, colloquial) to drag oneself along (to invite oneself against the wishes of someone else)
8. (reflexive with się) to be dragged with, to be dragged along (of something negative or that has negative consequences; to be brought)

Conjugation

Conjugation of przywlekać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przywlekać
present tense	1st	przywlekam			przywlekamy
	2nd	przywlekasz			przywlekacie
	3rd	przywleka			przywlekają
	impersonal	przywleka się
past tense	1st	przywlekałem, -(e)m przywlekał	przywlekałam, -(e)m przywlekała	przywlekałom, -(e)m przywlekało	przywlekaliśmy, -(e)śmy przywlekali	przywlekałyśmy, -(e)śmy przywlekały
	2nd	przywlekałeś, -(e)ś przywlekał	przywlekałaś, -(e)ś przywlekała	przywlekałoś, -(e)ś przywlekało	przywlekaliście, -(e)ście przywlekali	przywlekałyście, -(e)ście przywlekały
	3rd	przywlekał	przywlekała	przywlekało	przywlekali	przywlekały
	impersonal	przywlekano
future tense	1st	będę przywlekał, będę przywlekać	będę przywlekała, będę przywlekać	będę przywlekało, będę przywlekać	będziemy przywlekali, będziemy przywlekać	będziemy przywlekały, będziemy przywlekać
	2nd	będziesz przywlekał, będziesz przywlekać	będziesz przywlekała, będziesz przywlekać	będziesz przywlekało, będziesz przywlekać	będziecie przywlekali, będziecie przywlekać	będziecie przywlekały, będziecie przywlekać
	3rd	będzie przywlekał, będzie przywlekać	będzie przywlekała, będzie przywlekać	będzie przywlekało, będzie przywlekać	będą przywlekali, będą przywlekać	będą przywlekały, będą przywlekać
	impersonal	będzie przywlekać się
conditional	1st	przywlekałbym, bym przywlekał	przywlekałabym, bym przywlekała	przywlekałobym, bym przywlekało	przywlekalibyśmy, byśmy przywlekali	przywlekałybyśmy, byśmy przywlekały
	2nd	przywlekałbyś, byś przywlekał	przywlekałabyś, byś przywlekała	przywlekałobyś, byś przywlekało	przywlekalibyście, byście przywlekali	przywlekałybyście, byście przywlekały
	3rd	przywlekałby, by przywlekał	przywlekałaby, by przywlekała	przywlekałoby, by przywlekało	przywlekaliby, by przywlekali	przywlekałyby, by przywlekały
	impersonal	przywlekano by
imperative	1st	niech przywlekam			przywlekajmy
	2nd	przywlekaj			przywlekajcie
	3rd	niech przywleka			niech przywlekają
active adjectival participle		przywlekający	przywlekająca	przywlekające	przywlekający	przywlekające
passive adjectival participle		przywlekany	przywlekana	przywlekane	przywlekani	przywlekane
contemporary adverbial participle		przywlekając
verbal noun		przywlekanie

Further reading

• przywlekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przywlekać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przywlekać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przywlekać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przywlekać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 402
• przywlekać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego