Jump to content

przeczuć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From prze- +‎ czuć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.t͡ʂut͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂut͡ɕ
  • Syllabification: prze‧czuć

Verb

[edit]

przeczuć pf (imperfective przeczuwać)

  1. (transitive) to forefeel, to presage, to sense

Conjugation

[edit]
Conjugation of przeczuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeczuć
future tense 1st przeczuję przeczujemy
2nd przeczujesz przeczujecie
3rd przeczuje przeczują
impersonal przeczuje się
past tense 1st przeczułem,
-(e)m przeczuł
przeczułam,
-(e)m przeczuła
przeczułom,
-(e)m przeczuło
przeczuliśmy,
-(e)śmy przeczuli
przeczułyśmy,
-(e)śmy przeczuły
2nd przeczułeś,
-(e)ś przeczuł
przeczułaś,
-(e)ś przeczuła
przeczułoś,
-(e)ś przeczuło
przeczuliście,
-(e)ście przeczuli
przeczułyście,
-(e)ście przeczuły
3rd przeczuł przeczuła przeczuło przeczuli przeczuły
impersonal przeczuto
conditional 1st przeczułbym,
bym przeczuł
przeczułabym,
bym przeczuła
przeczułobym,
bym przeczuło
przeczulibyśmy,
byśmy przeczuli
przeczułybyśmy,
byśmy przeczuły
2nd przeczułbyś,
byś przeczuł
przeczułabyś,
byś przeczuła
przeczułobyś,
byś przeczuło
przeczulibyście,
byście przeczuli
przeczułybyście,
byście przeczuły
3rd przeczułby,
by przeczuł
przeczułaby,
by przeczuła
przeczułoby,
by przeczuło
przeczuliby,
by przeczuli
przeczułyby,
by przeczuły
impersonal przeczuto by
imperative 1st niech przeczuję przeczujmy
2nd przeczuj przeczujcie
3rd niech przeczuje niech przeczują
passive adjectival participle przeczuty przeczuta przeczute przeczuci przeczute
anterior adverbial participle przeczuwszy
verbal noun przeczucie

Further reading

[edit]
  • przeczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przeczuć in Polish dictionaries at PWN