prydha

Old Swedish

Etymology

From Old Norse prýða.

Verb

prȳdha

1. decorate, adorn, grace

Conjugation

Conjugation of prȳdha (weak)

	present			past
infinitive	prȳdha			—
participle	prȳdhandi, prȳdhande			prȳdder
active voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	prȳdhir	prȳdhi, prȳdhe	—	prȳddi, prȳdde	prȳddi, prȳdde
þū	prȳdhir	prȳdhi, prȳdhe	prȳdh	prȳddi, prȳdde	prȳddi, prȳdde
han	prȳdhir	prȳdhi, prȳdhe	—	prȳddi, prȳdde	prȳddi, prȳdde
vīr	prȳdhum, prȳdhom	prȳdhum, prȳdhom	prȳdhum, prȳdhom	prȳddum, prȳddom	prȳddum, prȳddom
īr	prȳdhin	prȳdhin	prȳdhin	prȳddin	prȳddin
þēr	prȳdha	prȳdhin	—	prȳddu, prȳddo	prȳddin
mediopassive voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	prȳdhis	prȳdhis, prȳdhes	—	prȳddis, prȳddes	prȳddis, prȳddes
þū	prȳdhis	prȳdhis, prȳdhes	—	prȳddis, prȳddes	prȳddis, prȳddes
han	prȳdhis	prȳdhis, prȳdhes	—	prȳddis, prȳddes	prȳddis, prȳddes
vīr	prȳdhums, prȳdhoms	prȳdhums, prȳdhoms	—	prȳddums, prȳddoms	prȳddums, prȳddoms
īr	prȳdhins	prȳdhins	—	prȳddins	prȳddins
þēr	prȳdhas	prȳdhins	—	prȳddus, prȳddos	prȳddins