prawosławny

Polish

Etymology

Borrowed from Russian правосла́вный (pravoslávnyj), from Old Church Slavonic православьнъ (pravoslavĭnŭ), in turn a calque of Ancient Greek ὀρθοδοξία (orthodoxía, “correctness in beliefs”). By surface analysis, prawy +‎ -o- +‎ sławić +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pra.vɔˈswav.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avnɘ
• Syllabification: pra‧wo‧sław‧ny

Adjective

prawosławny (not comparable, no derived adverb)

1. (Christianity) Orthodox (of or pertaining to the Orthodox Churches collectively)
2. (Christianity, loosely) Orthodox (of or pertaining to a particular Orthodox Church, usually the Eastern Orthodox Church)

Declension

Declension of prawosławny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	prawosławny		prawosławna	prawosławne	prawosławni	prawosławne
genitive	prawosławnego		prawosławnej	prawosławnego	prawosławnych
dative	prawosławnemu		prawosławnej	prawosławnemu	prawosławnym
accusative	prawosławnego	prawosławny	prawosławną	prawosławne	prawosławnych	prawosławne
instrumental	prawosławnym		prawosławną	prawosławnym	prawosławnymi
locative	prawosławnym		prawosławnej	prawosławnym	prawosławnych

Related terms

(noun):

• prawosławie

Further reading

• prawosławny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prawosławny in Polish dictionaries at PWN