powiedzenie

Old Polish

Etymology

From powiedzieć +‎ -enie. First attested in the second half of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔvjɛd͡zɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔvjɛd͡zɛɲe/

Noun

powiedzenie n

1. command; suggestion
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 639:

     Movy svyąthy Byernath kv Eugenymv byskupv rzekącz: Tvoy myecz szvyeczky yesth snacz thve skazanye albo povyedzenye, alye nye thwa rąką ma bycz dobyt

     [Mowi święty Biernat ku Eujenimu biskupu rzekąc: Twoj miecz świecki jest snadź twe skazanie albo powiedzenie, ale nie twą ręką ma być dobyt]

2. (attested in Greater Poland) announcing; renowning
   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[2], Greater Poland, pages 121, 4:

     Tamo sø wstøpyly postaczy... w szwyadecztwo Israhel na powyedzenye (ad confitendum, Fl: na zyawyenye) ymyenyu bozemu

     [Tamo są wstąpiły postaci... w świadectwo Israhel na powiedzenie (ad confitendum, Fl: na zjawienie) imieniu bożemu]

Related terms

adverb

• powiednie

 

nouns

• powiadanie
• powiastka
• powiedacz
• powieść

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf

 

Descendants

• Polish: powiedzenie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “powiedzenie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish powiedzenie. By surface analysis, powiedzieć +‎ -enie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲe/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧wie‧dze‧nie

Noun

powiedzenie n (diminutive powiedzonko)

1. (uncountable) verbal noun of powiedzieć
2. (countable) saying, idiom

Declension

Declension of powiedzenie

	singular	plural
nominative	powiedzenie	powiedzenia
genitive	powiedzenia	powiedzeń
dative	powiedzeniu	powiedzeniom
accusative	powiedzenie	powiedzenia
instrumental	powiedzeniem	powiedzeniami
locative	powiedzeniu	powiedzeniach
vocative	powiedzenie	powiedzenia

Further reading

• powiedzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powiedzenie in Polish dictionaries at PWN
• Paweł Kupiszewski (26.03.2020) “POWIEDZENIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “powiedzenie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powiedzenie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 843
• powiedzenie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego