Jump to content

powiadanie

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From powiadać +‎ -anie. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔvjadaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔvjadaɲe/

Noun

[edit]

powiadanie n

  1. (attested in Lesser Poland) verbal noun of powiadać
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 91, 2:
      Ku powyadanu (ad annuntiandum, Puł: na powyedanye) rano miloserdze twoie
      [Ku powiadaniu (ad annuntiandum, Puł: na powiedanie) rano miłosierdzie twoje]
  2. (attested in Kuyavia) act of stating one's opinion
    • 1897 [1424], Teki Adolfa Pawińskiego[2], volume VII, number 3886, Brześć Kujawski Voivodeship:
      Przeczslaus burgrabius... dixit... Extunc castellanus... dixit: Nichil scio de burgrabio any o gego powyedanyu
      [Przeczslaus burgrabius... dixit... Extunc castellanus... dixit: Nichil scio de burgrabio ani o jego powiedaniu]
  3. statement; opinion
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[3], [4], [5], volume XXV, page 179:
      Iacobus vero in spiritu sancto confidenter agens, omnes asserciones eorum, povyedanya, evacuebat
      [Iacobus vero in spiritu sancto confidenter agens, omnes asserciones eorum, powiedania, evacuebat]
[edit]
adverb
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: powiadanie

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “powiadanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish powiadanie. By surface analysis, powiadać +‎ -anie.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: po‧wia‧da‧nie

Noun

[edit]

powiadanie n

  1. verbal noun of powiadać

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • powiadanie in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powiadanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (20.03.2020) “POWIADANIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “powiadanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powiadanie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 841