Jump to content

potopić

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *potopiti. By surface analysis, po- +‎ topić. First attested in 1446. Compare Old Czech potopiti and Old Slovak potopiť.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔtɔpit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔtɔpit͡ɕ/

Verb

[edit]

potopić pf

  1. to drown (to submerge in water)
  2. to flood (to inundate with water)
    • 1868 [1446], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎[2], volume XIII, page 197:
      Tu per diluvium nove piscine... quinquaginta arbores quercuos fructuosos et mellificos... subundasti pothopillesz
      [Tu per diluvium nove piscine... quinquaginta arbores quercuos fructuosos et mellificos... subundasti potopiłeś]

Derived terms

[edit]
nouns

Descendants

[edit]
  • Polish: potopić
  • Silesian: potopić

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “potopić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
 
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧to‧pić

Etymology 1

[edit]

Inherited from Old Polish potopić. By surface analysis, po- +‎ topić.

Verb

[edit]

potopić pf

  1. (transitive) to drown (to kill by drowning many things or people one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]
  2. (transitive) to sink (to cause multiple things or people to be submerged in water one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]
    Synonyms: natopić, pozatapiać
  3. (transitive) to flood (to cause multiple things to be flooded by water one after the other)
    Synonym: pozatapiać
  4. (transitive) to sink (to lose money from an investment) [with w (+ locative) ‘in what’]
  5. (transitive) to drown (to attempt to make some negative emotions weaker by drinking) [with w (+ locative) ‘in what’]
  6. (reflexive with się) to drown (to die by drowning one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]
    Synonym: natopić się
  7. (reflexive with się) to sink (to become submerged in water one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]
    Synonym: natopić się
  8. (reflexive with się, Middle Polish) to drown oneself (to commit suicide by drowning)
    Synonym: utopić się
Conjugation
[edit]
Conjugation of potopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potopić
future tense 1st potopię potopimy
2nd potopisz potopicie
3rd potopi potopią
impersonal potopi się
past tense 1st potopiłem,
-(e)m potopił 		potopiłam,
-(e)m potopiła 		potopiłom,
-(e)m potopiło 		potopiliśmy,
-(e)śmy potopili 		potopiłyśmy,
-(e)śmy potopiły
2nd potopiłeś,
-(e)ś potopił 		potopiłaś,
-(e)ś potopiła 		potopiłoś,
-(e)ś potopiło 		potopiliście,
-(e)ście potopili 		potopiłyście,
-(e)ście potopiły
3rd potopił potopiła potopiło potopili potopiły
impersonal potopiono
conditional 1st potopiłbym,
bym potopił 		potopiłabym,
bym potopiła 		potopiłobym,
bym potopiło 		potopilibyśmy,
byśmy potopili 		potopiłybyśmy,
byśmy potopiły
2nd potopiłbyś,
byś potopił 		potopiłabyś,
byś potopiła 		potopiłobyś,
byś potopiło 		potopilibyście,
byście potopili 		potopiłybyście,
byście potopiły
3rd potopiłby,
by potopił 		potopiłaby,
by potopiła 		potopiłoby,
by potopiło 		potopiliby,
by potopili 		potopiłyby,
by potopiły
impersonal potopiono by
imperative 1st niech potopię potopmy
2nd potop potopcie
3rd niech potopi niech potopią
passive adjectival participle potopiony potopiona potopione potopieni potopione
anterior adverbial participle potopiwszy
verbal noun potopienie
Derived terms
[edit]
nouns

Etymology 2

[edit]

From po- +‎ topić (“to melt”).

Verb

[edit]

potopić pf

  1. (transitive) to melt (to cause one thing after the other to turn into a liquid)
  2. (reflexive with się) to melt (to turn into a liquid one after the other)
Conjugation
[edit]
Conjugation of potopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potopić
future tense 1st potopię potopimy
2nd potopisz potopicie
3rd potopi potopią
impersonal potopi się
past tense 1st potopiłem,
-(e)m potopił 		potopiłam,
-(e)m potopiła 		potopiłom,
-(e)m potopiło 		potopiliśmy,
-(e)śmy potopili 		potopiłyśmy,
-(e)śmy potopiły
2nd potopiłeś,
-(e)ś potopił 		potopiłaś,
-(e)ś potopiła 		potopiłoś,
-(e)ś potopiło 		potopiliście,
-(e)ście potopili 		potopiłyście,
-(e)ście potopiły
3rd potopił potopiła potopiło potopili potopiły
impersonal potopiono
conditional 1st potopiłbym,
bym potopił 		potopiłabym,
bym potopiła 		potopiłobym,
bym potopiło 		potopilibyśmy,
byśmy potopili 		potopiłybyśmy,
byśmy potopiły
2nd potopiłbyś,
byś potopił 		potopiłabyś,
byś potopiła 		potopiłobyś,
byś potopiło 		potopilibyście,
byście potopili 		potopiłybyście,
byście potopiły
3rd potopiłby,
by potopił 		potopiłaby,
by potopiła 		potopiłoby,
by potopiło 		potopiliby,
by potopili 		potopiłyby,
by potopiły
impersonal potopiono by
imperative 1st niech potopię potopmy
2nd potop potopcie
3rd niech potopi niech potopią
passive adjectival participle potopiony potopiona potopione potopieni potopione
anterior adverbial participle potopiwszy
verbal noun potopienie

Further reading

[edit]
  • potopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potopić in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potopić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potopić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (02.03.2023) “POTOPIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • “POTOPIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.01.2009
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “potopić”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “potopić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “potopić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 811

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish potopić. By surface analysis, po- +‎ topić.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

potopić pf

  1. (transitive) to drown (to kill by drowning many things or people one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]
  2. (transitive) to sink (to cause multiple things or people to be submerged in water one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of potopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potopić
future tense 1st potopiã potopiymy
2nd potopisz potopicie
3rd potopi potopiōm
past tense 1st potopiōłch,
potopiōłech,
potopiōł żech 		potopiyłach
potopiyła żech 		potopiyłoch1)
potopiyło żech1) 		potopiylimy,
potopiylichmy 		potopiyłymy,
potopiyłychmy
2nd potopiōłś,
potopiōłeś,
potopiōł żeś 		potopiyłaś
potopiyła żeś 		potopiyłoś1)
potopiyło żeś1) 		potopiyliście,
potopiyli żeście 		potopiyłyście,
potopiyły żeście
3rd potopiōł potopiyła potopiyło potopiyli potopiyły
pluperfect tense2)
 1st bōłch potopiōł,
bōłech potopiōł,
bōł żech potopiōł 		byłach potopiyła
była żech potopiyła 		byłoch potopiyło1)
było żech potopiyło1) 		byli my potopiyli,
bylichmy potopiyli 		były my potopiyły,
byłychmy potopiyły
2nd bōłś potopiōł,
bōłeś potopiōł,
bōł żeś potopiōł 		byłaś potopiyła
była żeś potopiyła 		byłoś potopiyło1)
było żeś potopiyło1) 		byliście potopiyli,
byli żeście potopiyli 		byłyście potopiyły,
były żeście potopiyły
3rd bōł potopiōł była potopiyła było potopiyło1)
 		były my potopiyli,
byłychmy potopiyli 		były potopiyły
conditional 1st bych potopiōł bych potopiyła byście potopiyli by my potopiyły,
bychmy potopiyły
2nd byś potopiōł byś potopiyła byście potopiyli byście potopiyły
3rd by potopiōł by potopiyła by potopiyło by potopiyli by potopiyły
imperative 1st niych potopiã potopmy
2nd potop potopcie
3rd niych potopi niych potopiōm
passive adjectival participle potopiōny potopiōnŏ potopiōne potopiyni potopiōne
verbal noun potopiynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Derived terms

[edit]
nouns

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=potopić&oldid=82617375"