potopić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *potopiti. By surface analysis, po- +‎ topić. First attested in 1446. Compare Old Czech potopiti and Old Slovak potopiť.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔtɔpit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔtɔpit͡ɕ/

Verb

potopić pf

1. to drown (to submerge in water)
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 810:

     Bog vasch... vozy y gezne eypskye potopyl

     [Bog wasz... wozy i jezne eipskie potopił]

2. to flood (to inundate with water)
   • 1868 [1446], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[2], volume XIII, page 197:

     Tu per diluvium nove piscine... quinquaginta arbores quercuos fructuosos et mellificos... subundasti pothopillesz

     [Tu per diluvium nove piscine... quinquaginta arbores quercuos fructuosos et mellificos... subundasti potopiłeś]

Derived terms

nouns

• potop
• potopa
• potopienie

 

Descendants

• Polish: potopić
• Silesian: potopić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “potopić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈtɔ.pit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈtɔ.pit͡ɕ/

• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: po‧to‧pić

Etymology 1

Inherited from Old Polish potopić. By surface analysis, po- +‎ topić.

Verb

potopić pf

1. (transitive) to drown (to kill by drowning many things or people one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]
2. (transitive) to sink (to cause multiple things or people to be submerged in water one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]

   Synonyms: natopić, pozatapiać

3. (transitive) to flood (to cause multiple things to be flooded by water one after the other)

   Synonym: pozatapiać

4. (transitive) to sink (to lose money from an investment) [with w (+ locative) ‘in what’]
5. (transitive) to drown (to attempt to make some negative emotions weaker by drinking) [with w (+ locative) ‘in what’]
6. (reflexive with się) to drown (to die by drowning one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]

   Synonym: natopić się

7. (reflexive with się) to sink (to become submerged in water one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]

   Synonym: natopić się

8. (reflexive with się, Middle Polish) to drown oneself (to commit suicide by drowning)

   Synonym: utopić się

Conjugation

Conjugation of potopić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potopić
future tense	1st	potopię			potopimy
	2nd	potopisz			potopicie
	3rd	potopi			potopią
	impersonal	potopi się
past tense	1st	potopiłem, -(e)m potopił	potopiłam, -(e)m potopiła	potopiłom, -(e)m potopiło	potopiliśmy, -(e)śmy potopili	potopiłyśmy, -(e)śmy potopiły
	2nd	potopiłeś, -(e)ś potopił	potopiłaś, -(e)ś potopiła	potopiłoś, -(e)ś potopiło	potopiliście, -(e)ście potopili	potopiłyście, -(e)ście potopiły
	3rd	potopił	potopiła	potopiło	potopili	potopiły
	impersonal	potopiono
conditional	1st	potopiłbym, bym potopił	potopiłabym, bym potopiła	potopiłobym, bym potopiło	potopilibyśmy, byśmy potopili	potopiłybyśmy, byśmy potopiły
	2nd	potopiłbyś, byś potopił	potopiłabyś, byś potopiła	potopiłobyś, byś potopiło	potopilibyście, byście potopili	potopiłybyście, byście potopiły
	3rd	potopiłby, by potopił	potopiłaby, by potopiła	potopiłoby, by potopiło	potopiliby, by potopili	potopiłyby, by potopiły
	impersonal	potopiono by
imperative	1st	niech potopię			potopmy
	2nd	potop			potopcie
	3rd	niech potopi			niech potopią
passive adjectival participle		potopiony	potopiona	potopione	potopieni	potopione
anterior adverbial participle		potopiwszy
verbal noun		potopienie

Derived terms

nouns

• potop

 

Etymology 2

From po- +‎ topić (“to melt”).

Verb

potopić pf

1. (transitive) to melt (to cause one thing after the other to turn into a liquid)
2. (reflexive with się) to melt (to turn into a liquid one after the other)

Conjugation

Conjugation of potopić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potopić
future tense	1st	potopię			potopimy
	2nd	potopisz			potopicie
	3rd	potopi			potopią
	impersonal	potopi się
past tense	1st	potopiłem, -(e)m potopił	potopiłam, -(e)m potopiła	potopiłom, -(e)m potopiło	potopiliśmy, -(e)śmy potopili	potopiłyśmy, -(e)śmy potopiły
	2nd	potopiłeś, -(e)ś potopił	potopiłaś, -(e)ś potopiła	potopiłoś, -(e)ś potopiło	potopiliście, -(e)ście potopili	potopiłyście, -(e)ście potopiły
	3rd	potopił	potopiła	potopiło	potopili	potopiły
	impersonal	potopiono
conditional	1st	potopiłbym, bym potopił	potopiłabym, bym potopiła	potopiłobym, bym potopiło	potopilibyśmy, byśmy potopili	potopiłybyśmy, byśmy potopiły
	2nd	potopiłbyś, byś potopił	potopiłabyś, byś potopiła	potopiłobyś, byś potopiło	potopilibyście, byście potopili	potopiłybyście, byście potopiły
	3rd	potopiłby, by potopił	potopiłaby, by potopiła	potopiłoby, by potopiło	potopiliby, by potopili	potopiłyby, by potopiły
	impersonal	potopiono by
imperative	1st	niech potopię			potopmy
	2nd	potop			potopcie
	3rd	niech potopi			niech potopią
passive adjectival participle		potopiony	potopiona	potopione	potopieni	potopione
anterior adverbial participle		potopiwszy
verbal noun		potopienie

Further reading

• potopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potopić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potopić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potopić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (02.03.2023) “POTOPIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• “POTOPIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.01.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “potopić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “potopić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “potopić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 811

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish potopić. By surface analysis, po- +‎ topić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈtɔ.pit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: po‧to‧pić

Verb

potopić pf

1. (transitive) to drown (to kill by drowning many things or people one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]
2. (transitive) to sink (to cause multiple things or people to be submerged in water one after the other) [with w (+ locative) ‘in what’]

Conjugation

Conjugation of potopić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potopić
future tense	1st	potopiã			potopiymy
	2nd	potopisz			potopicie
	3rd	potopi			potopiōm
past tense	1st	potopiōłch, potopiōłech, potopiōł żech	potopiyłach potopiyła żech	potopiyłoch1) potopiyło żech1)	potopiylimy, potopiylichmy	potopiyłymy, potopiyłychmy
	2nd	potopiōłś, potopiōłeś, potopiōł żeś	potopiyłaś potopiyła żeś	potopiyłoś1) potopiyło żeś1)	potopiyliście, potopiyli żeście	potopiyłyście, potopiyły żeście
	3rd	potopiōł	potopiyła	potopiyło	potopiyli	potopiyły
pluperfect tense2)	1st	bōłch potopiōł, bōłech potopiōł, bōł żech potopiōł	byłach potopiyła była żech potopiyła	byłoch potopiyło1) było żech potopiyło1)	byli my potopiyli, bylichmy potopiyli	były my potopiyły, byłychmy potopiyły
	2nd	bōłś potopiōł, bōłeś potopiōł, bōł żeś potopiōł	byłaś potopiyła była żeś potopiyła	byłoś potopiyło1) było żeś potopiyło1)	byliście potopiyli, byli żeście potopiyli	byłyście potopiyły, były żeście potopiyły
	3rd	bōł potopiōł	była potopiyła	było potopiyło1)	były my potopiyli, byłychmy potopiyli	były potopiyły
conditional	1st	bych potopiōł	bych potopiyła	byście potopiyli	by my potopiyły, bychmy potopiyły
	2nd	byś potopiōł	byś potopiyła	byście potopiyli	byście potopiyły
	3rd	by potopiōł	by potopiyła	by potopiyło	by potopiyli	by potopiyły
imperative	1st	niych potopiã			potopmy
	2nd	potop			potopcie
	3rd	niych potopi			niych potopiōm
passive adjectival participle		potopiōny	potopiōnŏ	potopiōne	potopiyni	potopiōne
verbal noun		potopiynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Derived terms

nouns

• potop

 

Further reading

• potopić in silling.org