utopić

See also: utopic, utòpic, and ùtopic

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish utopić. By surface analysis, u- +‎ topić. Compare Kashubian ùtopic and Slovincian wùtôpjic.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /uˈtɔ.pit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈtɔ.pit͡ɕ/

• Audio 1; “utopić”:

  (file)

• Audio 2; “utopić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: u‧to‧pić

Verb

utopić pf (imperfective topić or (rare) utapiać)

1. (transitive) to drown (to take the life of by submerging in a liquid, thus depriving of air) [with w (+ locative) ‘in what’]
2. (transitive) to sink (to cause something to submerge under liquid) [with w (+ locative) ‘in what’]
3. (transitive, colloquial) to sink, to waste (to spend money on something that does not bring profit) [with w (+ locative) ‘in what’]

   Synonym: wtopić

4. (transitive, colloquial) to drown (to cause something to not come to fruition)
5. (transitive, colloquial) to ruin (to bring someone or something into a state of destruction, misfortune, or annihilation)
6. (transitive) to sink (to cause something to be deeper in something)
7. (transitive, sometimes literary) to sink (to beat something into something deep, usually with a sharp instrument)
8. (reflexive with się) to drown (to die from being submerged in a liquid) [with w (+ locative) ‘in what’]
9. (reflexive with się) to sink (to be submerged under liquid) [with w (+ locative) ‘in what’]
10. (reflexive with się, obsolete) to delve (to become very absorbed in something)

Conjugation

Conjugation of utopić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utopić
future tense	1st	utopię			utopimy
	2nd	utopisz			utopicie
	3rd	utopi			utopią
	impersonal	utopi się
past tense	1st	utopiłem, -(e)m utopił	utopiłam, -(e)m utopiła	utopiłom, -(e)m utopiło	utopiliśmy, -(e)śmy utopili	utopiłyśmy, -(e)śmy utopiły
	2nd	utopiłeś, -(e)ś utopił	utopiłaś, -(e)ś utopiła	utopiłoś, -(e)ś utopiło	utopiliście, -(e)ście utopili	utopiłyście, -(e)ście utopiły
	3rd	utopił	utopiła	utopiło	utopili	utopiły
	impersonal	utopiono
conditional	1st	utopiłbym, bym utopił	utopiłabym, bym utopiła	utopiłobym, bym utopiło	utopilibyśmy, byśmy utopili	utopiłybyśmy, byśmy utopiły
	2nd	utopiłbyś, byś utopił	utopiłabyś, byś utopiła	utopiłobyś, byś utopiło	utopilibyście, byście utopili	utopiłybyście, byście utopiły
	3rd	utopiłby, by utopił	utopiłaby, by utopiła	utopiłoby, by utopiło	utopiliby, by utopili	utopiłyby, by utopiły
	impersonal	utopiono by
imperative	1st	niech utopię			utopmy
	2nd	utop			utopcie
	3rd	niech utopi			niech utopią
passive adjectival participle		utopiony	utopiona	utopione	utopieni	utopione
anterior adverbial participle		utopiwszy
verbal noun		utopienie

Derived terms

verbs

• utopić w kieliszku pf, topić w kieliszku impf
• utopić w łyżce wody pf
• utopić we krwi pf, topić we krwi impf

 

Further reading

• utopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utopić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utopić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “utopić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “utopić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “UTOPIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 10.03.2016
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “utopić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “utopić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “utopić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 399
• utopić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego