potłuc

Polish

Etymology

From po- +‎ tłuc.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.twut͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtwut͡s
• Syllabification: po‧tłuc

Verb

potłuc pf

1. (transitive) to break in many places, to smash, to shatter

   Synonyms: rozbić, stłuc

2. (transitive) to break (a body part) in a collision or fall
3. (reflexive with się) to break, to smash
4. (reflexive with się) to injure oneself in a collision or fall

Conjugation

Conjugation of potłuc pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potłuc
future tense	1st	potłukę			potłuczemy
	2nd	potłuczesz			potłuczecie
	3rd	potłucze			potłuką
	impersonal	potłucze się
past tense	1st	potłukłem, -(e)m potłukł	potłukłam, -(e)m potłukła	potłukłom, -(e)m potłukło	potłukliśmy, -(e)śmy potłukli	potłukłyśmy, -(e)śmy potłukły
	2nd	potłukłeś, -(e)ś potłukł	potłukłaś, -(e)ś potłukła	potłukłoś, -(e)ś potłukło	potłukliście, -(e)ście potłukli	potłukłyście, -(e)ście potłukły
	3rd	potłukł	potłukła	potłukło	potłukli	potłukły
	impersonal	potłuczono
conditional	1st	potłukłbym, bym potłukł	potłukłabym, bym potłukła	potłukłobym, bym potłukło	potłuklibyśmy, byśmy potłukli	potłukłybyśmy, byśmy potłukły
	2nd	potłukłbyś, byś potłukł	potłukłabyś, byś potłukła	potłukłobyś, byś potłukło	potłuklibyście, byście potłukli	potłukłybyście, byście potłukły
	3rd	potłukłby, by potłukł	potłukłaby, by potłukła	potłukłoby, by potłukło	potłukliby, by potłukli	potłukłyby, by potłukły
	impersonal	potłuczono by
imperative	1st	niech potłukę			potłuczmy
	2nd	potłucz			potłuczcie
	3rd	niech potłucze			niech potłuką
passive adjectival participle		potłuczony	potłuczona	potłuczone	potłuczeni	potłuczone
anterior adverbial participle		potłukłszy
verbal noun		potłuczenie

Further reading

• potłuc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potłuc in Polish dictionaries at PWN