stłuc

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ tłuc.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstwut͡s/
  • Audio 1; stłuc:(file)
  • Audio 2; stłuc się:(file)
  • Rhymes: -ut͡s
  • Syllabification: stłuc

Verb

[edit]

stłuc pf

  1. (transitive) to smash, to break
  2. (transitive) to bump, to bash, to injure (a part of the body)
  3. (transitive, colloquial) to beat, to knock around
  4. (reflexive with się) to break, to shatter
  5. (reflexive with się, colloquial) to beat one another, to knock one another around

Conjugation

[edit]
Conjugation of stłuc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stłuc
future tense 1st stłukę stłuczemy
2nd stłuczesz stłuczecie
3rd stłucze stłuką
impersonal stłucze się
past tense 1st stłukłem,
-(e)m stłukł
stłukłam,
-(e)m stłukła
stłukłom,
-(e)m stłukło
stłukliśmy,
-(e)śmy stłukli
stłukłyśmy,
-(e)śmy stłukły
2nd stłukłeś,
-(e)ś stłukł
stłukłaś,
-(e)ś stłukła
stłukłoś,
-(e)ś stłukło
stłukliście,
-(e)ście stłukli
stłukłyście,
-(e)ście stłukły
3rd stłukł stłukła stłukło stłukli stłukły
impersonal stłuczono
conditional 1st stłukłbym,
bym stłukł
stłukłabym,
bym stłukła
stłukłobym,
bym stłukło
stłuklibyśmy,
byśmy stłukli
stłukłybyśmy,
byśmy stłukły
2nd stłukłbyś,
byś stłukł
stłukłabyś,
byś stłukła
stłukłobyś,
byś stłukło
stłuklibyście,
byście stłukli
stłukłybyście,
byście stłukły
3rd stłukłby,
by stłukł
stłukłaby,
by stłukła
stłukłoby,
by stłukło
stłukliby,
by stłukli
stłukłyby,
by stłukły
impersonal stłuczono by
imperative 1st niech stłukę stłuczmy
2nd stłucz stłuczcie
3rd niech stłucze niech stłuką
passive adjectival participle stłuczony stłuczona stłuczone stłuczeni stłuczone
anterior adverbial participle stłukłszy
verbal noun stłuczenie

Further reading

[edit]
  • stłuc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stłuc in Polish dictionaries at PWN