postrobić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Old Czech, from Proto-Slavic *storbiti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔstrɔbit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔstrɔbit͡ɕ/

Verb

[edit]

postrobić pf

  1. (transitive, attested in Lesser Poland) to strengthen, to fix, to affix, to fasten
    Synonyms: otuchlić, posielić, pokrzepić, potrzeźwić, ućwirdzić, umocnić
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page 68:
      Mostropeni (pro postrobeni) sø (confortati sunt, Puł: poszylyeny sø), gisz gonyly *so mne neprzyacele mogi po crziwdze
      [Postrobieni są (confortati sunt, Puł: posileni są), jiż gonili są mnie, nieprzyjaciele moji po krzywdzie]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “postrobić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN