posiadacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From posiadać (to own, possess) +‎ -acz.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈɕa.dat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adat͡ʂ
  • Syllabification: po‧sia‧dacz

Noun

[edit]

posiadacz m pers (female equivalent posiadaczka)

  1. holder, bearer
    Synonym: okaziciel
  2. owner, possessor
    Synonym: właściciel
  3. proprietor

Declension

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]
  • posiadacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posiadacz in Polish dictionaries at PWN