porren
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch porren (“to set oneself in motion”) of unclear origin, possibly of imitative origin, similar to poken (“to poke”). Probably related to Danish purre (“to rouse, poke”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]porren
Conjugation
[edit]Conjugation of porren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | porren | |||
past singular | porde | |||
past participle | gepord | |||
infinitive | porren | |||
gerund | porren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | por | porde | ||
2nd person sing. (jij) | port, por2 | porde | ||
2nd person sing. (u) | port | porde | ||
2nd person sing. (gij) | port | porde | ||
3rd person singular | port | porde | ||
plural | porren | porden | ||
subjunctive sing.1 | porre | porde | ||
subjunctive plur.1 | porren | porden | ||
imperative sing. | por | |||
imperative plur.1 | port | |||
participles | porrend | gepord | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
Anagrams
[edit]Swedish
[edit]Noun
[edit]porren