ponieść

Polish

Etymology

From po- +‎ nieść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.ɲɛɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲɛɕt͡ɕ
• Syllabification: po‧nieść

Verb

ponieść pf (imperfective ponosić)

1. (transitive) to carry (to somewhere or for some period of time)
2. (transitive) to wear (for some period of time)
3. (transitive) to bear, to incur, to sustain (usually in collocation with konsekwencje, koszty, klęskę, porażkę, stratę, śmierć)

Conjugation

Conjugation of ponieść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ponieść
future tense	1st	poniosę			poniesiemy
	2nd	poniesiesz			poniesiecie
	3rd	poniesie			poniosą
	impersonal	poniesie się
past tense	1st	poniosłem, -(e)m poniósł	poniosłam, -(e)m poniosła	poniosłom, -(e)m poniosło	ponieśliśmy, -(e)śmy ponieśli	poniosłyśmy, -(e)śmy poniosły
	2nd	poniosłeś, -(e)ś poniósł	poniosłaś, -(e)ś poniosła	poniosłoś, -(e)ś poniosło	ponieśliście, -(e)ście ponieśli	poniosłyście, -(e)ście poniosły
	3rd	poniósł	poniosła	poniosło	ponieśli	poniosły
	impersonal	poniesiono
conditional	1st	poniósłbym, bym poniósł	poniosłabym, bym poniosła	poniosłobym, bym poniosło	ponieślibyśmy, byśmy ponieśli	poniosłybyśmy, byśmy poniosły
	2nd	poniósłbyś, byś poniósł	poniosłabyś, byś poniosła	poniosłobyś, byś poniosło	ponieślibyście, byście ponieśli	poniosłybyście, byście poniosły
	3rd	poniósłby, by poniósł	poniosłaby, by poniosła	poniosłoby, by poniosło	ponieśliby, by ponieśli	poniosłyby, by poniosły
	impersonal	poniesiono by
imperative	1st	niech poniosę			ponieśmy
	2nd	ponieś			ponieście
	3rd	niech poniesie			niech poniosą
passive adjectival participle		poniesiony	poniesiona	poniesione	poniesieni	poniesione
anterior adverbial participle		poniósłszy
verbal noun		poniesienie

Further reading

• ponieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ponieść in Polish dictionaries at PWN