porażka

See also: porážka and porażką

Polish

Etymology

From porazić +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈraʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʂka
• Syllabification: po‧raż‧ka

Noun

porażka f

1. failure

   Jego starania o stypendium zakończyły się porażką. ― His efforts to obtain a scholarship ended with failure.

2. (sports) defeat, beating

   Synonym: przegrana

   Antonym: wygrana

   Po serii porażek zespół wywalczył zwycięstwo. ― After a string of defeats the team scored a win.

3. (colloquial) disaster; fiasco

   Synonyms: fiasko, masakra

   Ten nowy projekt strony to zupełna porażka. ― This new website design is a complete disaster.

Declension

Declension of porażka

	singular	plural
nominative	porażka	porażki
genitive	porażki	porażek
dative	porażce	porażkom
accusative	porażkę	porażki
instrumental	porażką	porażkami
locative	porażce	porażkach
vocative	porażko	porażki

Further reading

• porażka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• porażka in Polish dictionaries at PWN