pomocniczy

Polish

Etymology

From pomocnik +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.mɔt͡sˈɲi.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɘ
• Syllabification: po‧moc‧ni‧czy

Adjective

pomocniczy (not comparable, derived adverb pomocniczo)

1. auxiliary, ancillary, supplementary

Declension

Declension of pomocniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pomocniczy		pomocnicza	pomocnicze	pomocniczy	pomocnicze
genitive	pomocniczego		pomocniczej	pomocniczego	pomocniczych
dative	pomocniczemu		pomocniczej	pomocniczemu	pomocniczym
accusative	pomocniczego	pomocniczy	pomocniczą	pomocnicze	pomocniczych	pomocnicze
instrumental	pomocniczym		pomocniczą	pomocniczym	pomocniczymi
locative	pomocniczym		pomocniczej	pomocniczym	pomocniczych

Related terms

adjectives

• pomocny
• pomocowy

 

adverb

• pomocnie

 

nouns

• pomoc
• pomocnica
• pomocnictwo
• pomocniczka
• pomocnik

 

verbs

• pomagać
• pomóc

 

Further reading

• pomocniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pomocniczy in Polish dictionaries at PWN