pomocnica

See also: pomoćnica and pomocnicą

Old Polish

Etymology

From pomoc +‎ -nica. First attested in 1406.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔmɔt͡sɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔmɔt͡sɲit͡sa/

Noun

pomocnica f (male equivalent pomocnik)

1. (attested in Masovia) female equivalent of pomocnik (“helper”)
   • 1920 [1406], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, number 760, Masovia:

     Iacom ya pomoczniczø ne bila, kedi Smislawa bita

     [Jakom ja pomocnicą nie była, kiedy Smysława bita]

   • 1438, Hymn Salve Regina (Zdrowa krolewno miłosierdzia), number 12:

     Owa przeto, pomocnico (advocata) nasza, ony twoje miłosierdne oczy (k nam) obroci!

     [Owa przetho, pomoczniczo (advocata) nascha, ony thwoye miloscherdne oczy (k nam) obroczi!]

   • 1901 [Fifteenth century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 324:

     Ipsa est... consolatrix pauperum, ... pya mater orphanorum, dulcis advocata, rzeczna pomocznicza, pecatorum

     [Ipsa est... consolatrix pauperum, ... pya mater orphanorum, dulcis advocata, rzeczna pomocnica, pecatorum]

Descendants

• Polish: pomocnica

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pomocnica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pomocnica. By surface analysis, pomoc +‎ -nica.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔ.mɔt͡sˈɲi.t͡sa/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔ.mɔt͡sˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: po‧moc‧ni‧ca

Noun

pomocnica f (male equivalent pomocnik)

1. female equivalent of pomocnik (“helper”)

   Synonyms: asystentka, pomocniczka

Declension

Declension of pomocnica

	singular	plural
nominative	pomocnica	pomocnice
genitive	pomocnicy	pomocnic
dative	pomocnicy	pomocnicom
accusative	pomocnicę	pomocnice
instrumental	pomocnicą	pomocnicami
locative	pomocnicy	pomocnicach
vocative	pomocnico	pomocnice

Further reading

• pomocnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pomocnica in Polish dictionaries at PWN
• Paweł Kupiszewski (09.05.2019) “POMOCNICA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pomocnica”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pomocnica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pomocnica”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 572
• pomocnica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego