Jump to content

polinom

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈpolinom]
  • Hyphenation: po‧li‧nom
  • Rhymes: -om

Noun

[edit]

polinom (plural polinomok)

  1. (algebra) polynomial

Declension

[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative polinom polinomok
accusative polinomot polinomokat
dative polinomnak polinomoknak
instrumental polinommal polinomokkal
causal-final polinomért polinomokért
translative polinommá polinomokká
terminative polinomig polinomokig
essive-formal polinomként polinomokként
essive-modal
inessive polinomban polinomokban
superessive polinomon polinomokon
adessive polinomnál polinomoknál
illative polinomba polinomokba
sublative polinomra polinomokra
allative polinomhoz polinomokhoz
elative polinomból polinomokból
delative polinomról polinomokról
ablative polinomtól polinomoktól
non-attributive
possessive - singular
polinomé polinomoké
non-attributive
possessive - plural
polinoméi polinomokéi
Possessive forms of polinom
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. polinomom polinomjaim
2nd person sing. polinomod polinomjaid
3rd person sing. polinomja polinomjai
1st person plural polinomunk polinomjaink
2nd person plural polinomotok polinomjaitok
3rd person plural polinomjuk polinomjaik

Derived terms

[edit]

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French polynôme.

Noun

[edit]

polinom n (plural polinoame)

  1. polynomial

Declension

[edit]
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative polinom polinomul polinoame polinoamele
genitive-dative polinom polinomului polinoame polinoamelor
vocative polinomule polinoamelor

Turkish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

polinom (definite accusative polinomu, plural polinomlar)

  1. (algebra) polynomial

Declension

[edit]
Inflection
Nominative polinom
Definite accusative polinomu
Singular Plural
Nominative polinom polinomlar
Definite accusative polinomu polinomları
Dative polinoma polinomlara
Locative polinomda polinomlarda
Ablative polinomdan polinomlardan
Genitive polinomun polinomların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular polinomum polinomlarım
2nd singular polinomun polinomların
3rd singular polinomu polinomları
1st plural polinomumuz polinomlarımız
2nd plural polinomunuz polinomlarınız
3rd plural polinomları polinomları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular polinomumu polinomlarımı
2nd singular polinomunu polinomlarını
3rd singular polinomunu polinomlarını
1st plural polinomumuzu polinomlarımızı
2nd plural polinomunuzu polinomlarınızı
3rd plural polinomlarını polinomlarını
Dative
Singular Plural
1st singular polinomuma polinomlarıma
2nd singular polinomuna polinomlarına
3rd singular polinomuna polinomlarına
1st plural polinomumuza polinomlarımıza
2nd plural polinomunuza polinomlarınıza
3rd plural polinomlarına polinomlarına
Locative
Singular Plural
1st singular polinomumda polinomlarımda
2nd singular polinomunda polinomlarında
3rd singular polinomunda polinomlarında
1st plural polinomumuzda polinomlarımızda
2nd plural polinomunuzda polinomlarınızda
3rd plural polinomlarında polinomlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular polinomumdan polinomlarımdan
2nd singular polinomundan polinomlarından
3rd singular polinomundan polinomlarından
1st plural polinomumuzdan polinomlarımızdan
2nd plural polinomunuzdan polinomlarınızdan
3rd plural polinomlarından polinomlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular polinomumun polinomlarımın
2nd singular polinomunun polinomlarının
3rd singular polinomunun polinomlarının
1st plural polinomumuzun polinomlarımızın
2nd plural polinomunuzun polinomlarınızın
3rd plural polinomlarının polinomlarının