polecieć

Polish

Etymology

From po- +‎ lecieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
• Syllabification: po‧le‧cieć

Verb

polecieć pf (imperfective lecieć, indeterminate latać)

1. (intransitive) to fly

Conjugation

Conjugation of polecieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		polecieć
future tense	1st	polecę			polecimy
	2nd	polecisz			polecicie
	3rd	poleci			polecą
	impersonal	poleci się
past tense	1st	poleciałem, -(e)m poleciał	poleciałam, -(e)m poleciała	poleciałom, -(e)m poleciało	polecieliśmy, -(e)śmy polecieli	poleciałyśmy, -(e)śmy poleciały
	2nd	poleciałeś, -(e)ś poleciał	poleciałaś, -(e)ś poleciała	poleciałoś, -(e)ś poleciało	polecieliście, -(e)ście polecieli	poleciałyście, -(e)ście poleciały
	3rd	poleciał	poleciała	poleciało	polecieli	poleciały
	impersonal	poleciano
conditional	1st	poleciałbym, bym poleciał	poleciałabym, bym poleciała	poleciałobym, bym poleciało	polecielibyśmy, byśmy polecieli	poleciałybyśmy, byśmy poleciały
	2nd	poleciałbyś, byś poleciał	poleciałabyś, byś poleciała	poleciałobyś, byś poleciało	polecielibyście, byście polecieli	poleciałybyście, byście poleciały
	3rd	poleciałby, by poleciał	poleciałaby, by poleciała	poleciałoby, by poleciało	polecieliby, by polecieli	poleciałyby, by poleciały
	impersonal	poleciano by
imperative	1st	niech polecę			polećmy
	2nd	poleć			polećcie
	3rd	niech poleci			niech polecą
anterior adverbial participle		poleciawszy
verbal noun		polecenie

Further reading

• polecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polecieć in Polish dictionaries at PWN