polecenie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.lɛˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧le‧ce‧nie

Etymology 1

From polecić +‎ -enie.

Noun

polecenie n

1. (uncountable) verbal noun of polecić
2. (countable) prescription, order, instruction, bidding, mandate
3. (countable) commendation, recommendation

Declension

Declension of polecenie

	singular	plural
nominative	polecenie	polecenia
genitive	polecenia	poleceń
dative	poleceniu	poleceniom
accusative	polecenie	polecenia
instrumental	poleceniem	poleceniami
locative	poleceniu	poleceniach
vocative	polecenie	polecenia

Related terms

• polecać

 

Etymology 2

From polecieć +‎ -enie.

Noun

polecenie n

1. verbal noun of polecieć

Declension

Declension of polecenie

	singular
nominative	polecenie
genitive	polecenia
dative	poleceniu
accusative	polecenie
instrumental	poleceniem
locative	poleceniu
vocative	polecenie

Further reading

• polecenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polecenie in Polish dictionaries at PWN