pokroić

Polish

Etymology

From po- +‎ kroić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈkrɔ.it͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: po‧kro‧ić

Verb

pokroić pf (imperfective kroić)

1. (transitive) to cut, to slice

   Synonyms: pociąć, pokrajać

2. (transitive, colloquial) to cut, to lacerate

   Synonyms: pociąć, poszatkować

3. (transitive, colloquial) to operate surgically

   Synonym: zoperować

Conjugation

Conjugation of pokroić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pokroić
future tense	1st	pokroję			pokroimy
	2nd	pokroisz			pokroicie
	3rd	pokroi			pokroją
	impersonal	pokroi się
past tense	1st	pokroiłem, -(e)m pokroił	pokroiłam, -(e)m pokroiła	pokroiłom, -(e)m pokroiło	pokroiliśmy, -(e)śmy pokroili	pokroiłyśmy, -(e)śmy pokroiły
	2nd	pokroiłeś, -(e)ś pokroił	pokroiłaś, -(e)ś pokroiła	pokroiłoś, -(e)ś pokroiło	pokroiliście, -(e)ście pokroili	pokroiłyście, -(e)ście pokroiły
	3rd	pokroił	pokroiła	pokroiło	pokroili	pokroiły
	impersonal	pokrojono
conditional	1st	pokroiłbym, bym pokroił	pokroiłabym, bym pokroiła	pokroiłobym, bym pokroiło	pokroilibyśmy, byśmy pokroili	pokroiłybyśmy, byśmy pokroiły
	2nd	pokroiłbyś, byś pokroił	pokroiłabyś, byś pokroiła	pokroiłobyś, byś pokroiło	pokroilibyście, byście pokroili	pokroiłybyście, byście pokroiły
	3rd	pokroiłby, by pokroił	pokroiłaby, by pokroiła	pokroiłoby, by pokroiło	pokroiliby, by pokroili	pokroiłyby, by pokroiły
	impersonal	pokrojono by
imperative	1st	niech pokroję			pokrójmy
	2nd	pokrój			pokrójcie
	3rd	niech pokroi			niech pokroją
passive adjectival participle		pokrojony	pokrojona	pokrojone	pokrojeni	pokrojone
anterior adverbial participle		pokroiwszy
verbal noun		pokrojenie

Related terms

nouns

• krojczy
• krojownia
• krój

 

Further reading

• pokroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokroić in Polish dictionaries at PWN