pokrajać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ krajać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈkra.jat͡ɕ/
  • Rhymes: -ajat͡ɕ
  • Syllabification: po‧kra‧jać

Verb

[edit]

pokrajać pf (imperfective krajać)

  1. (transitive) to cut, to slice (incise)
    Synonyms: pociąć, pokroić

Conjugation

[edit]
Conjugation of pokrajać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokrajać
future tense 1st pokraję pokrajemy
2nd pokrajesz pokrajecie
3rd pokraje pokrają
impersonal pokraje się
past tense 1st pokrajałem,
-(e)m pokrajał
pokrajałam,
-(e)m pokrajała
pokrajałom,
-(e)m pokrajało
pokrajaliśmy,
-(e)śmy pokrajali
pokrajałyśmy,
-(e)śmy pokrajały
2nd pokrajałeś,
-(e)ś pokrajał
pokrajałaś,
-(e)ś pokrajała
pokrajałoś,
-(e)ś pokrajało
pokrajaliście,
-(e)ście pokrajali
pokrajałyście,
-(e)ście pokrajały
3rd pokrajał pokrajała pokrajało pokrajali pokrajały
impersonal pokrajano
conditional 1st pokrajałbym,
bym pokrajał
pokrajałabym,
bym pokrajała
pokrajałobym,
bym pokrajało
pokrajalibyśmy,
byśmy pokrajali
pokrajałybyśmy,
byśmy pokrajały
2nd pokrajałbyś,
byś pokrajał
pokrajałabyś,
byś pokrajała
pokrajałobyś,
byś pokrajało
pokrajalibyście,
byście pokrajali
pokrajałybyście,
byście pokrajały
3rd pokrajałby,
by pokrajał
pokrajałaby,
by pokrajała
pokrajałoby,
by pokrajało
pokrajaliby,
by pokrajali
pokrajałyby,
by pokrajały
impersonal pokrajano by
imperative 1st niech pokraję pokrajmy
2nd pokraj pokrajcie
3rd niech pokraje niech pokrają
passive adjectival participle pokrajany pokrajana pokrajane pokrajani pokrajane
anterior adverbial participle pokrajawszy
verbal noun pokrajanie
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • pokrajać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokrajać in Polish dictionaries at PWN