pokraka

See also: Pokraka, pokraką, and Pokraką

Polish

Etymology

Deverbal of pokraczać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈkra.ka/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /pɔˈkra.ka/
• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /pɔˈkra.ka/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /pɔˈkra.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aka
• Syllabification: po‧kra‧ka
• Homophone: Pokraka

Noun

pokraka f

1. (derogatory) ugly, clumsy, or awkward person
   1. (Kuyavia, derogatory) ugly, clumsy, or awkward woman
2. (Far Masovian) pitiful defilement

   Synonym: pokracz

   Cóż to za pokraka! ― What a pitiful display!

Declension

Declension of pokraka

	singular	plural
nominative	pokraka	pokraki
genitive	pokraki	pokrak
dative	pokrace	pokrakom
accusative	pokrakę	pokraki
instrumental	pokraką	pokrakami
locative	pokrace	pokrakach
vocative	pokrako	pokraki

Derived terms

adjectives

• pokraczny

Related terms

averbbs

• pokracznie

nouns

• pokraczność

Further reading

• pokraka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokraka in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1867) “pokraka”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 275
• Antoni Waga (1860) “pokraka”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 756
• Zygmunt Wasilewski (1895) “pokraka”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 94