pojawić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ jawić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈja.vit͡ɕ/
  • Audio 1; pojawić:(file)
  • Audio 2; pojawić się:(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ja‧wić

Verb

[edit]

pojawić pf (imperfective pojawiać)

  1. (reflexive with się) to appear, to emerge
    Synonyms: ukazać się, zjawić się
    Antonym: zniknąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of pojawić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pojawić
future tense 1st pojawię pojawimy
2nd pojawisz pojawicie
3rd pojawi pojawią
impersonal pojawi się
past tense 1st pojawiłem,
-(e)m pojawił
pojawiłam,
-(e)m pojawiła
pojawiłom,
-(e)m pojawiło
pojawiliśmy,
-(e)śmy pojawili
pojawiłyśmy,
-(e)śmy pojawiły
2nd pojawiłeś,
-(e)ś pojawił
pojawiłaś,
-(e)ś pojawiła
pojawiłoś,
-(e)ś pojawiło
pojawiliście,
-(e)ście pojawili
pojawiłyście,
-(e)ście pojawiły
3rd pojawił pojawiła pojawiło pojawili pojawiły
impersonal pojawiono
conditional 1st pojawiłbym,
bym pojawił
pojawiłabym,
bym pojawiła
pojawiłobym,
bym pojawiło
pojawilibyśmy,
byśmy pojawili
pojawiłybyśmy,
byśmy pojawiły
2nd pojawiłbyś,
byś pojawił
pojawiłabyś,
byś pojawiła
pojawiłobyś,
byś pojawiło
pojawilibyście,
byście pojawili
pojawiłybyście,
byście pojawiły
3rd pojawiłby,
by pojawił
pojawiłaby,
by pojawiła
pojawiłoby,
by pojawiło
pojawiliby,
by pojawili
pojawiłyby,
by pojawiły
impersonal pojawiono by
imperative 1st niech pojawię pojawmy
2nd pojaw pojawcie
3rd niech pojawi niech pojawią
anterior adverbial participle pojawiwszy
verbal noun pojawienie

See also

[edit]

Further reading

[edit]
  • pojawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pojawić in Polish dictionaries at PWN