zniknąć

Polish

Etymology

From z- +‎ niknąć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈzɲik.nɔɲt͡ɕ/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈzɲik.nɔɲt͡ɕ]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: znik‧nąć

Verb

zniknąć pf (imperfective znikać)

1. (intransitive) to disappear, to vanish

Conjugation

Conjugation of zniknąć pf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zniknąć
future tense	1st	zniknę			znikniemy
	2nd	znikniesz			znikniecie
	3rd	zniknie			znikną
	impersonal	zniknie się
past tense	1st	zniknąłem, -(e)m zniknął	zniknęłam, -(e)m zniknęła	zniknęłom, -(e)m zniknęło	zniknęliśmy, -(e)śmy zniknęli	zniknęłyśmy, -(e)śmy zniknęły
	2nd	zniknąłeś, -(e)ś zniknął	zniknęłaś, -(e)ś zniknęła	zniknęłoś, -(e)ś zniknęło	zniknęliście, -(e)ście zniknęli	zniknęłyście, -(e)ście zniknęły
	3rd	zniknął	zniknęła	zniknęło	zniknęli	zniknęły
	impersonal	zniknięto
conditional	1st	zniknąłbym, bym zniknął	zniknęłabym, bym zniknęła	zniknęłobym, bym zniknęło	zniknęlibyśmy, byśmy zniknęli	zniknęłybyśmy, byśmy zniknęły
	2nd	zniknąłbyś, byś zniknął	zniknęłabyś, byś zniknęła	zniknęłobyś, byś zniknęło	zniknęlibyście, byście zniknęli	zniknęłybyście, byście zniknęły
	3rd	zniknąłby, by zniknął	zniknęłaby, by zniknęła	zniknęłoby, by zniknęło	zniknęliby, by zniknęli	zniknęłyby, by zniknęły
	impersonal	zniknięto by
imperative	1st	niech zniknę			zniknijmy
	2nd	zniknij			zniknijcie
	3rd	niech zniknie			niech znikną
anterior adverbial participle		zniknąwszy
verbal noun		zniknięcie

or more rarely:

Conjugation of zniknąć pf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zniknąć
future tense	1st	zniknę			znikniemy
	2nd	znikniesz			znikniecie
	3rd	zniknie			znikną
	impersonal	zniknie się
past tense	1st	znikłem, -(e)m znikł	znikłam, -(e)m znikła	znikłom, -(e)m znikło	znikliśmy, -(e)śmy znikli	znikłyśmy, -(e)śmy znikły
	2nd	znikłeś, -(e)ś znikł	znikłaś, -(e)ś znikła	znikłoś, -(e)ś znikło	znikliście, -(e)ście znikli	znikłyście, -(e)ście znikły
	3rd	znikł	znikła	znikło	znikli	znikły
	impersonal	zniknięto
conditional	1st	znikłbym, bym znikł	znikłabym, bym znikła	znikłobym, bym znikło	zniklibyśmy, byśmy znikli	znikłybyśmy, byśmy znikły
	2nd	znikłbyś, byś znikł	znikłabyś, byś znikła	znikłobyś, byś znikło	zniklibyście, byście znikli	znikłybyście, byście znikły
	3rd	znikłby, by znikł	znikłaby, by znikła	znikłoby, by znikło	znikliby, by znikli	znikłyby, by znikły
	impersonal	zniknięto by
imperative	1st	niech zniknę			zniknijmy
	2nd	zniknij			zniknijcie
	3rd	niech zniknie			niech znikną
anterior adverbial participle		zniknąwszy
verbal noun		zniknięcie

Further reading

• zniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zniknąć in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1899) “zniknonć”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 248)