ukazać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ukazać, from Proto-Slavic *ukazati. By surface analysis, u- +‎ kazać.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈka.zat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -azat͡ɕ
• Syllabification: u‧ka‧zać

Verb

ukazać pf (imperfective ukazywać)

1. (transitive) to portray, to show, to picture
2. (reflexive with się) to appear, to manifest

Conjugation

Conjugation of ukazać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ukazać
future tense	1st	ukażę			ukażemy
	2nd	ukażesz			ukażecie
	3rd	ukaże			ukażą
	impersonal	ukaże się
past tense	1st	ukazałem, -(e)m ukazał	ukazałam, -(e)m ukazała	ukazałom, -(e)m ukazało	ukazaliśmy, -(e)śmy ukazali	ukazałyśmy, -(e)śmy ukazały
	2nd	ukazałeś, -(e)ś ukazał	ukazałaś, -(e)ś ukazała	ukazałoś, -(e)ś ukazało	ukazaliście, -(e)ście ukazali	ukazałyście, -(e)ście ukazały
	3rd	ukazał	ukazała	ukazało	ukazali	ukazały
	impersonal	ukazano
conditional	1st	ukazałbym, bym ukazał	ukazałabym, bym ukazała	ukazałobym, bym ukazało	ukazalibyśmy, byśmy ukazali	ukazałybyśmy, byśmy ukazały
	2nd	ukazałbyś, byś ukazał	ukazałabyś, byś ukazała	ukazałobyś, byś ukazało	ukazalibyście, byście ukazali	ukazałybyście, byście ukazały
	3rd	ukazałby, by ukazał	ukazałaby, by ukazała	ukazałoby, by ukazało	ukazaliby, by ukazali	ukazałyby, by ukazały
	impersonal	ukazano by
imperative	1st	niech ukażę			ukażmy
	2nd	ukaż			ukażcie
	3rd	niech ukaże			niech ukażą
passive adjectival participle		ukazany	ukazana	ukazane	ukazani	ukazane
anterior adverbial participle		ukazawszy
verbal noun		ukazanie

Further reading

• ukazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ukazać in Polish dictionaries at PWN